Has tworzy dzieło ponure, mroczne. Czarno biała kolorystyka podkreśla tu ciemność i tak intensywnie obecną w życiu głównego bohatera „Pętli”. Powolna praca kamery w połączeniu z subtelnym kadrowaniem nadają obiektywności przedstawianym wydarzeniom dzięki czemu nie mamy tu doczynienia z subiektywiazcja zapośredniczoną co przedstawia problem alkocholizmu w bardziej uniwersalny sposób. Otoczenie Kuby-ponure i podniszczone miasto tworzy swoisty pejzaż dramatu rozgrywajacego sie w jego życiu. Pijąc ulega on depersonalizacji rozpływając się w jednolitą masę innych pijaków, których kręte ścieżki losu doprowadziły na to samo dno.