Potwierdzam! Strasznie sie na nim wynudzilam! Nie rozumiem fenomenu tego filmu...

Bo to nie do końca melodramat. Ja bym to nazwała komedio-dramatem, który w łatwy sposób przedstawia trudną sytuację. Mnie film urzekł przede wszystkim tym, że mimo różnych głupawych zagrywek był prawdziwy. Bo życie nigdy nie jest tylko straszne złe i smutne, albo tylko wesołe. Przeżyłam utratę bliskiej osoby i mi to jak Hilary okazywała uczucia wydawało mi się jak najbardziej naturalne. A z mojej perspektywy, nienawidzę za to właśnie typowych melodramatów - pokazują: taki powinieneś być, kiedy ktoś umiera. Jeden model, którego potem wszyscy się trzymają, bo tak musi być. A Tobie w najgorszym momencie karzą grać, płakać kiedy nie chcesz i nie płakać kiedy chcesz, zaczynają sprzątać mieszkanie, gdy dla ciebie sposób ułożenia swetra zostawionego na szafce, jest cenniejszy niż obrazy picassa. I jedyne pytanie w głowie "co ja mam teraz zrobić? czego Ty byś chciał?". Taki list mógłby być ratunkiem, lub koszmarem. Sama nie wiem... Zgadzam się, że film nie jest idealny, ale na pewno nie jest zły. Ja siebie w nim odnalazłam, czego o innych melodramatach nie mogę powiedzieć.

Polecam książkę! Filmem jestem rozczarowana...

Nie czytałam książki, ale może sięgnę, w końcu zbliżają się wakacje i będzie trochę czasu :)

Zgadzam się w 100% z Annko90.

Książka w rzeczy samej jest lepsza, tu nie ma nawet o czym gadać, ale film nie jest zaraz aż tak okropny. Zawsze przy ekranizacji trzeba liczyć się z zawodem, raz mniejszym raz większym, bo dla kogoś przy czytaniu książki coś innego może być ważniejszego niż dla piszącego scenariusz do ekranizacji. Annakoo91 zgadzam się z Tobą, niektórym osobom jest trudno zrozumieć co dzieje się z człowiekiem po stracie bliskiej osoby. Inni najchętniej już by wyrzucili jego rzeczy, już by powiedzieli: "takie życie trzeba iść dalej", a jeżeli dla kogoś była to osoba bliska, a w szczególności jeżeli to już była prawdziwa miłość (wybaczcie za to mini epickie określenie), to z życiem nie da się iść odrazu do przodu, ale też nie da się płakać 24h na dobę. No i przecież życie przynosi nam różne niespodzianki jak barman mówiący, że zaprojektowano ładną urnę, a on musiał pochować swego psa w pudełku, albo, że na wieść o tym, ze osoba zmarła na raka mówi "najjjssss"... Moim zdaniem tego filmu też nie można traktować, jako filmu do pustego oglądania, ale też trzeba trochę przy nim pomyśleć.

zgadzam sie film był nudny. bardzo nudny .2/10

FILM MA TAKA OCENE CHYBA TYLKO DZIEKI TYM CO KSIAZKI NIE PRZECZYTALI... NIECH ŻAŁUJĄ:p

film jest film a ksiazka jest ksiązka. a w tym wypadku oceniany jest film. Beznadziejny!!!!