Dawn (Lili Taylor) i jej córka Melanie (Stefania LaVie Owen) są na wycieczce na kampusie, gdzie dziewczyna myśli studiować. Rozmawiają na temat miejsca w którym powinna studiować blisko czy daleko. W następnej scenie obie lecą samolotem do domu i rozwiązują krzyżówkę. Świetnie się ze sobą dogadują i żartują z siebie nawzajem. Kiedy już wróciły i oglądają telewizję przy jedzeniu rodzicielce przeszkadza, że nowi sąsiedzi blokują ich podjazd oraz uderzyli w drzewo aż wyszła interweniować. Okazało się, że uszkodzili drzewo, które posadził ojciec, który niedawno zmarł.

Kiedy dojeżdżają na uczelnię, Dawn próbuję przekonać córkę by nie zostawiała jej, ale ta ma test i nie może. Podczas zajęć sportowych biegnąć Melanie rozmawia z Lacy (Peyton List) o facetach, które miały. Podczas próby przerwania biegu zaczepia ją Daniel (Ian Nelson), który próbuje nieskutecznie ją zagadać. W tym samym czasie w pracy (kancelaria adwokacka) jej matka próbuje wcisnąć swojemu szefowi bezskutecznie czyjąś sprawę, która mu się nie opłaca. W nocy budzi córkę jakoby wrogi sąsiad próbował się do nich włamać. Po wezwaniu policji mimo dowodów na niewinność wykłóca się.

Film gdzieś tam bardzo przypomina tegoroczną ''Kobietę w oknię'' a jeszcze bardziej ''Dziewczynę z pociągu'' (2016). Mamy kogoś z urojeniami, które stają się koszmarem codzienności dla innych. Dawn zmienia się z matki z którą można pożartować w agresora. Za obiekt zagrożenia powzięła sobie sąsiada, który kazał jej spadać. Życie Melanie staje się męczarnią ciągłych wymysłów i podejrzeń ze strony rodzicielki, która wymyśla absurdy jakoby mężczyzna ten ustawiał wszędzie urządzenia wywołujące u niej bóle głowy czy przegrzania. Moim skromnym zdaniem Mel zbytnio pobłażała jej pozwalając jej na to co robiła. Policja również nie zrobiła nic, można było dać grzywnę za bezpodstawne wezwanie. Widza ogarnia poczucie beznadziei i złości, widząc z czym zmaga się córka wdowy. Świetnie zostało w filmie oddane to czym charakteryzuje się zespół urojeń. Lili Taylor idealnie odegrała rolę osoby wręcz obłąkanej. Muszę też pochwalić muzykę w filmie, która mi się osobiście bardzo podobała. Moja ocena to 6/10.