Pan Klein (Alain Delon) radzi sobie w rzeczywistości Francji lat 40. nader dobrze. Skupuje dzieła sztuki, cenne pamiątki rodzinne od ludzi, których zmusza do tego sytuacja. Jest przy tym cyniczny i bezwzględny, zupełnie nie rusza go fakt, że są to nieraz ludzie na skraju nędzy a nierzadko Żydzi, którym grozi transport, a Klein bez skrupułów zaniża ceny przedmiotów. Sam opływa w luksusy, ma wysoko postawionych przyjaciół i piękną kochankę. Nagle pod swoimi drzwiami znajduje gazetę wydawaną przez gminę żydowską. Próbując wyjaśnić sprawę, okazuje się, że w Paryżu jest drugi pan Klein...

Paryż, 1942 r. Robert Klein, bogaty przedstawiciel francuskiej burżuazji, antykwariusz handlujący dziełami sztuki, wykorzystuje okupację niemiecką do zbijania fortuny. Wykupuje bowiem od Żydów, wyzbywających się majątku przed ucieczką z kraju, obrazy słynnych malarzy po śmiesznie niskich cenach. Pewnego dnia do jego mieszkania zostaje dostarczona gazeta wydawana przez i dla Żydów, pomimo że Klein nie jest Żydem. Próbując wyjaśnić pomyłkę, zwraca na siebie uwagę policji, ale dowiaduje się, że istnieje inny Robert Klein, prawdopodobnie Żyd, który niedawno zaginął. Kontynuując poszukiwania, trafia do jego mieszkanka, spotyka też jego dawną kochankę, która nieoczekiwanie traktuje go jak powracającego ukochanego. Co gorsza, wszelkie ślady w tajemniczy sposób wskazują na niego, co powoduje jego narastający niepokój i przekonanie, że padł ofiarą nieznanego mściciela. To, co na początku uważał za żart w złym guście, zaczyna teraz zagrażać nie tylko jego pozycji społecznej i przywilejom, ale nawet życiu. Nękany przez policję antykwariusz prosi swego adwokata Pierre’a o zdobycie dokumentów potwierdzających jego aryjskość. Działa coraz bardziej gorączkowo, popada w obsesję, przechodzi kryzys osobowości. Kiedy wreszcie udaje mu się wpaść na trop drugiego Kleina i umówić z nim na spotkanie, tamten zostaje aresztowany. To samo spotyka też antykwariusza.