Film ogląda się nawet dobrze, lecz mnie jakoś specjalnie nie powalił, może dlatego że czysto marynistyczna specyfika tej produkcji jakoś mnie za bardzo nie fascynuje, z mnóstwem wstawek określeń żeglarskich. Owszem, pięknie jest ukazywać braterstwo, przyjaźń, prawdziwie zasadnicze zagadnienia jakie wynikają z pływania na morzu, gdy iluś tam ludzi musi liczyć tylko na siebie. Ale tak naprawdę o czym innym jest ten film?
No i właśnie, do roli kapitana o typowym, hedonistycznym ujęciu z egocentrycznym "ja", idelanie pasuje tu właśnie Russell Crowe: "Nazwij jakiś ciernisty krzew moim imieniem". Paul Bettany - jako lekarz który zmienia zasady kapitana na spojrzenie czysto racjonalne. I to chyba było by na tyle; dwa różne charaktery, dwie różne płaszczyzny osobowe, które w jakiś sposób oddziałują na siebie, ścierają się aby jedna w końcu ukazała inne oblicze, więc to jest chyba to całe spektrum tego filmu. Ile to już tego było? Według mnie, przelane między palcami, bez większego wpływu na odbiorcę, małowyraźnie, zbyt prosto.

Ciekawe zdjęcia Boyd'a, muzyka, montaż, kostiumy, świetna scenografia - wszystko to tworzy nawet przemyślany efekt. Przez Weir'a film ten zyskał jakiegoś tam kolorytu, większej ostrości w znaczeniu technicznym, i jakoś nie chce mi się zastanawiać nad tym kto by lepiej wyraził się jako reżyser przy tym obrazie. Udane sceny walki, oddanie atmosfery tamtego wieku. Tylko to chyba ratuje ten film przed tym abym dał zwykłe 6, a tak daję naciągane 7.