A może po prostu to lustro było zniekształcone. To że bohaterka udawała depresje nie oznacza że jej nie miała. Może to jej krzywe odbicie miało pokazać że ona zastanawia sie patrząc w lustro czy wszystko z nią w porządku. i jak sie potem okazało do poukładanej głowy jej bardzo daleko.
Pozdro

Oglądając film nie zinterpretowałem tego zniekształcenia jako jej złudzenie. Po prostu kształt lustra spowodował zniekształcone odbicie. Pytanie, po co w ogóle taka scena? Moim zdaniem ma to znaczenie symboliczne.
Od początku widz jest przekonany, że cierpi ona na depresję. Gdy patrzy w lustro można przypuszczać, że być może jej odbicie odzwierciedla jej stan emocjonalny: czuje się źle, ma skłonności samobójcze itd. Kto wie z jakiej przyczyny. Może ma o sobie złe zdanie, poczucie winy itp. z jakiegoś powodu. To byłoby logiczne.
Jednak po obejrzeniu filmu dowiadujemy się, że wcale nie ma ona depresji. I tutaj ta scena staje się interesująca, ponieważ można całkowicie inaczej zinterpretować to o czym myśli. A interpretacji może być wiele.
Dla mnie, w tej scenie, lustro pokazuje widzowi przez moment jej prawdziwe oblicze, jej wnętrze. Z zewnątrz jest ładna, delikatna, krucha, cierpiąca... Wewnątrz okazuje się skrzywiona (jak jej odbicie), zła, knując intrygę, planując zabić swojego męża i zarobić na tym sporo kasy. Być może ona również dostrzegła to kim się stała. Być może nie jest jeszcze za późno, aby to zmienić... ale jednak jest, bo decyduje się na podążaniu według ustalonego z dr Siebert planu.
Dzięki za zwrócenie uwagi na ten szczegół. Film arcydziełem nie jest, ale może zasługuje na powtórne obejrzenie i wyłapanie paru takich smaczków.