Też czytam A. Christie-książka zawsze ma inny klimat niż film.Więcej w niej tajemniczości,dreszczyku,napięcia.Ale film całkiem fajnie się ogląda:)

Zgadzam się z oceną filmu, ale z bólem serca stwierdzam, że to nie jest jeszcze szczyt możliwości twórców. W "Dlaczego nie Evans?" scenarzyści totalnie popłynęli. Groteska.
Pocieszeniem może być "Zwierciadło pęka w odłamków stos" (2010) - całkiem niezłe.

"Noc w bibliotece' też było dobre.

Polecam ekranizacje z Joan Hickson.

Po obejrzeniu całego filmu stwierdzam, że mnie również denerwują te zmiany (po co ulepszać Mistrza?). Już "Nemesis' było irytujące.
Ale dwie rzeczy mi się podobają w tej wersji - suknie i nasłonecznienie. Ale zdaję sobie sprawę, że w wersji z Joan Hickson te ciągłe mgły były potrzebne i oddawały klimat Anglii.

Przymykają oko na zmiany, szczególnie gdy zamiast Poirota pojawia się Jane, lubię wersje z Julią McKenzie i Margaret Rutherford.

Ja też się w końcu przekonałam do Jullie McKenzie (bo, głupio mówić, ale do ciotki jest bardzo podobna). Coś tam z Margaret Rutherford kiedyś oglądałam (pamiętam,, że okno było...), ale teraz na youtube to tylko trailery są z tej starej wersji. Szukam.

Czy ja wiem czy w Poirocie tak dbają o zgodność. W Słoniach pojawił się wątek wzięty znikąd, a przynajmniej ja go nie kojarzę, a powieść czytałem niedawno. I to wątek bardzo istotny i czasowo i treściowo.

W Poirocie spaprali Wielką czwórkę, Trzecią lokatorkę, Karty na stół, 12 prac i kilka innych.

Czyli zgadzasz się ze mną tylko podajesz inne przykłady. Dzięki!