film

Pejzaż we mgle

Topio stin omichli
1988
2h 7m
7,4 2 094
oceny
7,4 10 1 2094
7,8 6
ocen krytyków
Greckie rodzeństwo poszukuje swojego ojca. W tym celu brat i siostra wyruszają do Niemiec. więcej mniej
Pejzaż we mgle zobacz gdzie obejrzeć online

reżyseria

scenariusz

gatunek

produkcja

premiera

Feniks (do 1996)
Film zdobył nagrodę Feniks (do 1996), 6 innych nagród oraz 3 nominacje
Sprawdź wszystkie nagrody

Film drogi, którego głównymi bohaterami jest dwójka greckich dzieci, Voula i Alexandre, poszukujących swego ojca, który - wg ich matki - mieszka w Niemczech. Podczas swej podróży, dzieci spotykają różnych ludzi uzmysławiających kryzys społeczeństwa - włączając podróżującą trupę aktorską, której występy nikogo nie interesują czyFilm drogi, którego głównymi bohaterami jest dwójka greckich dzieci, Voula i Alexandre, poszukujących swego ojca, który - wg ich matki - mieszka w Niemczech. Podczas swej podróży, dzieci spotykają różnych ludzi uzmysławiających kryzys społeczeństwa - włączając podróżującą trupę aktorską, której występy nikogo nie interesują czy ordynarnego kierowcę ciężarówki gwałcącego Voulę. Obsesja dzieci na punkcie ich ojca i związana z nią podróż, kończy ich niewinne dzieciństwo, wprowadzając bohaterów w przedwczesną dorosłość. Tytuł filmu odwołuje się do popularnego w Grecji postrzegania Niemiec jako "ziemi obiecanej".

studio
Basic Cinematografica / Compagnie Generale dImages (koprodukcja) / Greek Film Center (wsparcie) / więcej
tytuł oryg.
Topio stin omichli
inne tytuły
Landscape in the Mist Miedzynarodowe
więcej
Wiadomości otagowane słowem "Grecja" przewinęły się w ostatnich miesiącach we wszystkich serwisach ekonomicznych i finansowych. Okazało się, że kraina złocistych plaż i błękitnych mórz stoi na skraju bankructwa i chyli się ku upadkowi. Wizję spokojnego i dostatniego życia pod ciepłym słońcem nagle zaczęły przysłaniać wiadomości o masowych... więcej
Od najlepszych
  • Od najnowszych
  • Od najlepszych

i niestety duże rozczarowanie. Film sztuczny, manieryczny, nieprawdziwy. Pełen nachalnej
symboliki, długich ujęć które uwielbiam np. u Tarkowskiego), a której tutaj w ogóle nie tworzą
jakiegoś klimatu, pełen sztucznych dialogów i sentencji wypowiadanych przez aktorów ni z tego ni
z owego. Tzw. kino ambitne, w...

"Dziewięć na dziesięć".

użytkownik usunięty

Trudno zebrać myśli, ale spróbuję napisać. Film ma swoją główną treść, sens, fabułę. Jest nią poszukiwanie Ojca, ale to tylko wątek przewodni. Dzieci posłużyły jako przykład do wyrażania wieloznaczności, są rekwizytem. Reżyser przekazuje dzięki temu dużo więcej rzeczy. Z ekranu przebija się smutek, tęsknota,...

Nie jest to film w poszukiwaniu ziemi obiecanej, niemieckiego dobrobytu. Glównym motywem
dwójki dzieci jest nieprzeparta tęsknota za ukochanym ojcem. Angelopolus zaczerpnąl pomysl na
fabulę z krotkiej wzmianki w gazecie i rozkręcil z tego smutny ale niestety prawdziwy pejzaż jak
gdyby uśpionej w maraźmie Grecji...

więcej

Dziecko wchodzi do sklepu i pyta, czy dostanie kanapkę – nie ma pieniędzy, więc szef mówi, że ją dostanie jak posprząta butelki ze stolików. Szef wychodzi, a do sklepu wchodzi skrzypek i gra. Chłopiec siada i słucha. Kamera robi delikatne zbliżenie – i tak dobrą minutę.

Kocham takie kino. Kino tworzone przez ludzi,...

więcej

Prawdziwa uczta dla oczu i uszu. Powolne kino, z prostą fabułą na papierze, ale całość
niesamowicie pochłania i rozpieprza człowieka. Ciężko wymienić najlepsze sceny, ale te z
koniem (i tańczącymi ludźmi), z wyciąganą dłonią czy w klubie z bujającymi się ludźmi
pozostaną w pamięci na długo. Do tego scena gwałtu,...

więcej