to prawda, niestety… co do dialogów, szczególnie głównych postaci, w pewnym momencie zaczęłam się zastanawiać kto z nich nie jest do końca zdrowy na umyśle (patrz scena na plaży)

Niestety to prawda. Brytyjskie media piszą, że adaptacja została "zbridgertonowana" i dostosowana dla potrzeb mało ogarniętego widza netflixa. Szkoda, bo i Cosmo Jarvis i Dakota Johnson z pewnością daliby radę w adaptacji bliższej oryginałowi. Fabuła jest jakaś zabałaganiona a dialogi durne i niepotrzebnie unowocześnione. Na plus kostiumy i piękne widoczki ale Jane Austen to to nie jest.

Do Dakoty sie zgodze, ale Cosmo jest zupelnie bez wyrazu w tym filmie, nie ma ani jednej dobrej sceny i jest taka mimoza ze nie wiem czemu ktokolwiek mialby sie w nim zakochac oprocz tego ze bogaty.

Dodam jeszcze, ze nawet nie widać, że jest bogaty! Jakiś niechlujny i zagubiony?! Pyta się w scenie po upadku, co mam robić Ann? Przecież to kapitan statku, ludzie! No dialogi to masakra. W książęce bohaterowie głowni nie byli piękni, tylko tacy normalni, Ann się powoli brzydko “starzała” a on zmężniał z czasem. ( słowa autorki) W tej kiepskiej adaptacji ona jakaś piękna a on niestety… niechlujny mi tylko tu pasuje.

Mi się ciagle wydawało jakby był na jakimś 3-dniowym kacu, nieogolony i niedomyty…

Ja miałam wrażenie, że przez cały film cierpiał na zatwardzenie po połknięciu kija od szczotki. Ani przystojny, ani porywający, zero chemii z główną bohaterką. Osoba odpowiedzialna za casting powinna się wstydzić!

No akurat rola przywódcza Anne po scenie upadku jest opisana w książce. To ona decyduje, gdzie zanieść chorą, to ona wie najlepiej, jak ją pielęgnować. Ona wydaje dyspozycje i to chyba spotyka się z uznaniem z jego strony.

Nie twierdzę, że tej sceny w książce nie ma. Jednak ma zupełnie inny wydźwięk. Ann pierwsza w tej panice odnajduje rozsądek. No i w adaptacji filmowej przecież mogli tą scenę zmienić jak chcieli, to zrobili zresztą, takie już przywileje adaptacji, tylko zmienili na niekorzyść postaci Kapitana. Na siłę próbowali pokazać rozsądek Ann. No trudno.

Potwierdzam. Wyłączyłam film po kilku scenach z Cosmo. Strasznie drętwy,jakby miał kij w tyłku.

Kostiumy rzeczywiście fajne. Akurat do stylizowanego SF. Tu nie pasują w ogóle.

Cały film to takie pomieszanie z poplątaniem. Spodziewałam się raczej nudy, nie braku eyczuvia. Naprawdę żal, bo widać potencjał. Gdyby tylko nie wydziwiali. Oczywiście, rozumiem że scenariusz trzeba trochę uwspółcześnić, ale klimat Wrighta zdecydowanie by wystarczył...
A Bridgestonowie są świetni w swojej kategorii tj. współczesna komedia kostiumowa. Szkoda tego pojęcia do tej kategorii bzdury

Ale po co uwspółcześniać coś, co w zamiarze jest filmem kostiumowym opartym na powieści obyczajowej? Ludzkie charaktery nie zmieniły się na jotę od czasu Austen, a to one są bazą i tu nic dostosowania nie wymaga - wyczucie jak najbardziej, ale uwspółcześnianie w ekranizacji - bleeee.

Przeczytaj moją wypowiedź jeszcze raz

Kolejny dowód na to, ze Amerykanie powinni sobie darować ekranizację brytyjskiej klasyki, nie wszystko co robią to takie koszmarki jak ten film ale i tak Brytyjczycy robią to zawsze lepiej.

Zgadzam się , to najgorsza ekranizacja powieści Austin. Wytrzymałam 10 minut i ta nachalna poprawność polityczna, byleby tylko nie być posądzonym o rasizm. Z sentymentem wspominam ekranizacje z 2007 roku.

Ducha Austen nie ma w tym ani za grosz. Język dialogów zdecydowanie zbyt współczesny. Anna - bardziej mi przypomina lekko pokręconą Bridget Jones niż Annę z oryginału. W dodatku irytują mnie jej miny i te spojrzenia do widza. Frederic niechlujny i jakby bez życia. Może gdyby odrzucić scenerię epoki i zrobić całkowicie współczesną adaptację wyszłoby to bardziej znośnie? Bo w tej postaci zgrzyta na całego.

Zgadzam się totalna dewastacja książki Jane Austin

Emma z 2020 roku to świetny przykład jak można zrobić film na współczesną modłę lecz bez gwałcenia książki. Ten film jest orzeźwiający. Świetna zabawa, a w dodatku nie traci nic z Austen. "Perswazje" odkładałam jak długo mogłam, aż poczułam się gotowa. Bo "Perswazje" to moja druga ulubiona książka Austen. Nie chciałam tego psuć. Dzielnie starałam dostrzec coś w tym filmie. Ale nie udało się. Chyba już najmniej raziła w oczy czarnoskóra obsada. To zachowanie bohaterów i głupawe dialogi w miejscu błyskotliwych uwag Austen najbardziej mnie męczyło. Teksty o ośmiornicy? Co to było? Jedyny plus to wygląd Anne Elliot. Dakota Johnson to nie był dobry wybór, ale jest ładna i w końcu po wielu latach mamy ladną Anne. Ale jest taka nierozgarnięta. Miała być nowoczesna, ale wszystkie główne bohaterki Austen wyprzedzały swoje czasy. Co do Wentwortha to nie jest przystojnakiem, ale miał nawet ok stylizacje i mógłby wyjść na kogoś pokroju Johnnego Flynna jako Pana Knightleya. Ale niestety. Film i scenariusz mu na to nie pozwoliły by się wybić. Kuzyn Elliot idealnie namolny i dwulicowy. Pozostaje mi nadzieję,że konkurencyjny film z inną obsada, który jest w produkcji da nam coś więcej.