Przedziwny projekt, który mógł się na rodzić chyba tylko w głowie Von Triera.
"Pięć nieczystych zagrań" to obraz reżysera-twórcy. Nie reżysera wyrobnika, lecz prawdziwego artysty. To, co otrzymaliśmy to niezwykły obraz zarazem fascynujący jak i odstręczający. Tworzenie dzieła filmowego okazuje się być perwersyjną grą, masochistycznym zadręczaniem samego siebie, jak i poddawanie sadystycznym torturom materiał, który chce się przekształcić w dzieło filmowe. Reżyser okazuje się być wampirem wymagającym całkowitego oddania, wykorzystującym każdą nadającą się okazję do zbudowania Filmu, czy to będą pojękiwania pary uprawiającej seks czy też wygłodniałe rzesze ludzkie w Bombaju. I to odstręcza, odrzuca, odpycha swoją zachłannością, swoją całkowitą jednoznacznością w poddaniu się sztuce. A jednak fascynujące było przyglądanie się, jak z pozornie sytuacji bez wyjścia Leth znajduje rozwiązanie i tworzy coś nowego. Z wielkim zainteresowanie obserwowałem, jak przeszkody zamieniały się w szanse i pomysły, jak jeden i ten sam wyjściowy materiał ulega przemianie, metamorfozie raz za razem. Destrukcja i budowa we współpracy.
Przedziwny film, fascynujący dla każdego, kto z bliska chce się przyjrzeć, jak powstają dzieła niezwykłe.