zrobiony na sporym luzie, dużo humoru sytuacyjnego i żartów, choć na początku zapowiada się trochę poważnie to po
lądowaniu na Wenus wszystko nabiera rumieńców, poza jednym pozdrowieniem partii nie ma wtrętów ideologicznych, jest
za to odważny jak na 1960 r. dowcipas o tym jak to na Wenus przydaliby się ludzie ze stali ( aluzja do Stalina?), sporo
powalających scen z wenusjańskimi dinozaurami i innymi stworami, zwłaszcza ta z pobraniem próbki od "Diplodoka" mnie
powaliła...