"Pożegnanie z królem" to film często porównywany przez krytyków do "Czasu apokalipsy". Bohaterem obrazu Johna Miliusa jest dezerter z amerykańskiej armii, który podczas II Wojny Światowej zostaje wodzem plemienia łowców głów na Borneo.

Akcja zaczyna się w 1942 roku. Trwa wojna na Pacyfiku. Po jednej z bitew grupa amerykańskich rozbitków ląduje na Borneo. Wszyscy żołnierze zostają schwytani przez Japończyków i zamordowani. Uciec udaje się tylko sierżantowi Learoydowi (Nick Nolte). Amerykanin długo błąka się po dżungli; wreszcie, na wpół żywy z wyczerpania, zostaje znaleziony przez tubylcze plemię Dyaków, znanych jako "łowcy głów".
W jakiś czas później na wyspie lądują brytyjscy komandosi. Ich zadaniem jest przekonać i wyszkolić Dyaków do walki z Japończykami. Anglicy odkrywają, że królem dzikiego tubylczego plemienia jest Learoyd. Amerykanin jest czczony przez łowców głów niemal jak bóg. Były sierżant amerykańskiej armii nie chce jednak by jego poddani brali udział w cudzej wojnie; Learoyd nienawidzi Japończyków, ale woli trzymać się na dystans również od aliantów i realizować w dżungli utopijną wizję pierwotnej społeczności nieskażonej zepsuciem cywilizacji. Kiedy jednak na Borneo pojawi się nowy, wyjątkowo okrutny odział japoński, który zacznie zagrażać Dyakom, król Learoyd wyda napastnikom bezlitosną wojnę, którą poprowadzi do gorzkiego, krwawego końca.