Bardzo osobliwe brytyjskie filmidło. Poznajemy Eunice, totalnie zakręconą kobietę nie z tego świata, która najwyraźniej ucieka przed swoją przeszłością. Eunice posiada 17 tatuaży, a jej ciało jest spętane łańcuchami, co jest wyrazem kary (bo taki system Eunice rozumie najlepiej). Kobieta wędruje z miejsca na miejsce w poszukiwaniu miłości, pewnej piosenki, której tytułu nie pamięta oraz dziewczyny imieniem Judith, z którą rzekomo się umówiła. Zamiast niej poznaje jednak lekko wycofaną Miriam, która dzięki Eunice wgryzie się w całkiem inny świat oraz inne uczucia. Miriam podąża za Eunice i wkrótce razem odbywają spontaniczną podróż w nieznane, która obfituje w mord oraz odkrywanie tego, co było dotąd nieznane. Mirian pragnie sprawić by Eunice była dobrym człowiekiem, lecz może to uczynić jedynie sama stając się zła...
Butterfly Kiss z pewnością zadowoli widzów lubiących niesztampowe kino zaprawione absurdem, które niekoniecznie nadaje się jako dodatek do talerza frytek. Można doszukiwać się tu luźnych naleciałości Thelmy i Louise, Urodzonych Morderców, a momentami nawet Betty z 1986.
Amanda Plummer daje naprawdę dobry popis (być może była to jej życiówka), a jej aseksualne ciało pasuje do klimatu niczym spandexowe bokserki.
Butterfly Kiss opowiada o tym co zakazane, o szaleńczym poszukiwaniu miłości, o uczuciach, które wyzwalają wybuchową mieszankę dobra ze złem. Nie jest to kino łatwe i przyjemne, ale na pewno w pamięci odciska się na długo.