Co prawda autor miał w 1989 roku te swoje 11 lat, ale jak się okazuje po jego dziele spędził je w kompletnym oderwaniu od rzeczywistości tamtych czasów. A przynajmniej dawno ją zapomniał i karmił się przez dalsze swe życie tonami mitów narosłych przez lata na temat tzw. epoki komunizmu co spowodowało, iż rozwinął je nawet poza granice absurdu. Podobną retorykę wypracowała cała masa podobnych mu filmowców rodem z za Odry lub może raczej z za Łaby i Renu straszonych przez dziesiątki lat taką samą propagandą jaką po drugiej stronie rozsiewano o ich krajach @:-) I na bazie takich obrazów właśnie i jedni i drudzy budowali swe wizerunki rzeczywistości i na ich podstawie puszczają obecnie wodze fantazji.

Bo wszystko co pokazano w tym quasi dokumencie przekonuje mnie do powyższych stwierdzeń. Wszystko co tam pokazano wygląda tak jakby nie tylko w Polsce czas się zatrzymał na 25 lat, ale wręcz zaczął się cofać... i to dosłownie. Oczywiście zapewne gdyby nie to wszystko co na prawdę wydarzyło się w naszym kraju w 1989 roku i przez kolejne lata nie bylibyśmy w tym miejscu w którym jesteśmy obecnie, ale już bez przesady i nie przekraczajmy granic absurdu właśnie (mimo że tytuł dzieła to sugeruje). No jak zobaczyłem te telefony i inne środki techniczne, te bzdury o ich "rejestracji", wydawaniu za zgodą najwyższych władz i wiele, wiele innych to nie mogłem się oprzeć wrażeniu, że autor potraktował swój naród w najlepszym razie jak bandę niedorozwiniętych idiotów co to nawet sznurowadeł by sobie nie potrafili zawiązać bez pomocy zachodnich "przyjaciół". A jak wyglądałaby PRL-owska Polska w roku 2014 to nie trzeba sobie nawet tak wydumanie puszczać wodzy fantazji bo wystarczy zerknąć na nasze wschodnie granice... na Białoruś, Ukrainę czy nawet w ograniczonym zakresie do ZSRR spod znaku Putina @:-) lub na zaplecze PRC.
Film zrobiony wyłącznie chyba dla zaszokowania widza, który cokolwiek jednak pamięta z okresu schyłku PRL oraz dla zamącenia w głowach i odpowiedniej indoktrynacji tych co to tego PRL na oczy nie widzieli bo nie mogli go widzieć.
Panie Janie!
Nie taki diabeł straszny jak go malują @:-)
Po takim produkcjach raczej nie wróżę panu nawet pozycji cienia pana ojca którego mam za jedną z najwybitniejszych postaci nie tylko polskiego kina, ale również polskiego życia kulturalnego kilku ostatnich dziesięcioleci @:-)