Zdecydowałem się w końcu dać ocenę 9, bo bardzo mi się podobało jak twórcy filmu podchodzą
do Pana (bo przecież jest już od dawna pełnoletni, a jego "obrońcy" tego nie zauważają) Piotra
Swenda.
Wszelkie komentarze ad rem wydają mi się być... denne. I głupie. "Kto i po co mu to robi?",
"biedny, bo myli swoje życie z filmowym" czy coś w tym stylu - jakie to proste, żeby nie powiedzieć
- prostackie.
Moim zdaniem "Klan" wykreował zajebiście pozytywną gwiazdę - Piotr Swend jest jedynym w
Europie AKTOREM z zespołem Downa, którego znam. Z całą premedytacją nazywam go
aktorem, bo z takim stażem - przy dzisiejszych kryteriach - jest dużo bardziej aktorem niż jakaś
tam panna z "M jak Miłość", nawet "Klanu", itp.
Ja, po tym filmie, odbieram Pana Piotra jako zaangażowanego na maksa w pracę artystę, może
nawet nie tyle artystę, co rzemieślnika, w najlepszym tego słowa znaczeniu. Chciałbym być tak
zaangażowany w swoją pracę jak on jest. Przy tym facet ma poczucie humoru, widać, jak dobrze
jest wychowany, ceni swoją rodzinę, ale i ludzi z którymi pracuje - tak, on kocha cały ten stuff
"Klanu", co widać w filmie wielokrotnie. Jakbyśmy mieli wszyscy do ludzi z pracy tyle uczucia, co
Pan Piotr, to w pracy byłoby naprawdę OK :) ;) Co więcej, jakby praca dla każdego z nas była taką
pasją jak dla niego, to byłoby zajebiście.
Tak, nie zauważam wątku z mylącą się Swendowi rzeczywistością, że niby nie wie, że Martynka
jest jego panną tylko w serialu, itd... No i co? Skąd jeden z drugim wie, co jemu naprawdę siedzi
w głowie? A może on inaczej na to wszystko patrzy i w końcu k... wyrwie tę pannę? Tak na serio,
jakbyśmy wszyscy tego oczekiwali.