Tego samego dnia, o tej samej godzinie przychodzą na świat dwie dziewczynki. Jedna w Krakowie, druga w Clermont - Ferrant. Otrzymują takie same imiona, mają takie same zainteresowania artystyczne i są podobne jak dwie krople wody. Nic o sobie nie wiedząc czują się ze sobą związane...

...23 listopada 1966 był najważniejszym dniem w ich życiu. Tego dnia, o trzeciej nad ranem urodziły się w dwóch różnych krajach. Obie miały ciemne włosy i brązowo - zielone oczy. Gdy miały po dwa lata i umiały już chodzić, jedna oparzyła się dotykając piecyka. Kilka dni później druga też zbliżyła palec do pieca i cofnęła go w ostatniej chwili, choć nie mogła wiedzieć, że piec jest gorący

We Francji i w Polsce żyją dwie identyczne dziewczyny, Véronique i Weronika. Obie urodziły się w tym samym dniu. Polka mieszka w małym, prowincjonalnym miasteczku i śpiewa w chórze. Nie może pozbyć się dziwnego uczucia istnienia duchowego związku z kimś nieznajomym, ale bardzo bliskim. Weronika opuszcza swego chłopaka Antka i przyjeżdża do Krakowa, gdzie bez problemu wygrywa konkurs muzyczny i zostaje zaangażowana do słynnego chóru. Podczas pierwszego występu w filharmonii jej głos nagle załamuje się i dziewczyna umiera na scenie na atak serca. Jej francuska rówieśnica zaczyna odczuwać stratę bardzo bliskiej osoby. W szkole, gdzie uczy muzyki, poznaje lalkarza Alexandre'a, który pokazuje jej niezwykły spektakl kukiełkowy i niebawem zacznie kierować losami dziewczyny. Na zdjęciu z Krakowa, gdzie przebywała niegdyś z wycieczką, dostrzega swojego fizycznego i duchowego sobowtóra - Weronikę. W mieszkaniu Alexandre'a Véronique improwizuje lalkami scenkę występu dwóch śpiewaczek, śpiewając do końca pieśń przerwaną śmiercią Weroniki.
Metafizyczna, niezwykle piękna wizualnie i reżyserowana muzyką opowieść o miłości i życiu, które kończy się, aby znaleźć dalszy ciąg w innym ciele i duszy.

Dwadzieścia lat temu, tego samego dnia, przychodzą na świat dwie dziewczynki: Weronika w Krakowie i Véronique w Paryżu. Ich losy stanowią wariację na ten sam temat: miłości, twórczości i choroby. "Krakowska" Weronika porzuca swojego chłopaka i rozpoczyna karierę śpiewaczą, którą raptownie przerywa śmierć. "Paryska" - niejako ucząc się na jej błędach - rezygnuje ze śpiewu i zakochuje się.

Młoda Polka - Weronika, przyjeżdża do Krakowa w odwiedziny do ciotki. Przypadkiem dostaje się do konkursu śpiewaczego, który wygrywa. Pewnego dnia na krakowskim rynku widzi w autokarze dziewczynę identyczną jak ona. Przedwczesna śmierć Weroniki odciśnie ogromne piętno na Veronique.

„Jedna z najbardziej tajemniczych opowieści w dorobku polskich filmowców. Łączy rzeczywistość z fantazją, prozę życia z poezją, to, co zwyczajne, z tym, co niewytłumaczalne.” 23 listopada 1966 roku przychodzą na świat dwie identyczne dziewczynki - jedna w Polsce, druga we Francji. Choć dzielą je tysiące kilometrów przez całe późniejsze życie czują ze sobą dziwną więź pomimo, że nigdy tak naprawdę się ze sobą nie spotkały. Są do siebie podobne jak dwie krople wody, obie mają problemy zdrowotne, obie kochają muzykę i obie mają takie same imię; Weronika i Veronique (w obydwu rolach – Irene Jacob). W pewnym momencie swego życia Weronika decyduje poświęcić się pracy artystycznej, którą raptownie przerywa śmierć. Veronique podświadomie odczuwa stratę kogoś bardzo bliskiego… W niewytłumaczalny, mistyczny sposób wyciąga wnioski z wydarzeń, które miały miejsce w Polsce. Wybiera miłość zamiast pasji. „To opowieść o życiu, które kończy się, aby znaleźć dalszy ciąg w innym ciele i duszy".