Pogoda na jutro
- podstawowe informacje
- Opinie i Nagrody
- multimedia
- pozostałe
Nie podoba mi się to, że jeśli w Polsce powstanie jakiś film wybijający się chociaż trochę ponad przeciętność, to już od razu jest on traktowany jak niesamowite arcydzieło. Podobnie było z "Pogodą na jutro", która niewątpliwie arcydziełem nie jest, a całość przypomina gorszą wersję "Dnia świra" Koterskiego. Widać, że Stuhr miał spore ambicje, ale zabrakło mu chyba po prostu umiejętności, żeby stworzyć świetny portret Polski w krzywym zwierciadle. Fabuła mi się nie spodobała, jest tutaj sporo strasznych uproszczeń, do tego nie kupiłem tego, że demoralizacja dzieci jest wynikiem zniknięcia ojca, a też nie wierzę, żeby jakakolwiek żona po 17 latach nie widzenia swojego męża i dowiedzenia się, że przez ten cały czas ukrywał się jako zakonnik, przygarnęłaby go sama z siebie pod swój własny dach. Poziom aktorski, jak to w polskich filmach, żenujący, broni się jeszcze Maciej Stuhr (jego ojciec jest irytujący) i Andrzej Chyra, natomiast sceny z Zajączkowską czy córkami głównego bohatera powinno się pokazywać na zajęciach typu "jak NIE grać, żeby was nie wyśmiano". Wstawki humorystyczne są dosyć średnie. Mimo tych wad Stuhrowi udaje się często stworzyć kilka naprawdę dobrych scen, szkoda tylko, że czasami nie wie kiedy je urwać, ładnie operuje symboliką, do tego pokazał całkiem ambitnie jak czasami krzyżują się losy człowieka. Szkoda tylko, że przez cały czas miałem wrażenie, że reżyser naoglądał się za bardzo "Dnia świra", które jest zdecydowanie lepszą pozycją. Swoją drogą ten film jest dobitnym przykładem na to, że jesteśmy najbardziej zakompleksionym narodem na świecie :) Ciekawe czy powstanie kiedyś jakiś polski film, który ukaże Polskę w trochę jaśniejszych barwach niż syf, bieda, źli politycy etc. 6/10
Z całą treścią wypowiedzi nie zgadzam się, ale w pełni popieram ostatnie zdanie... Faktycznie- polskie produkcje pokazują polaków i ich styl życia w złym świetle, często wprost groteskowo!
Popełniasz jeden zasadniczy błąd - nie dostrzegasz tego, że ten film celowo jest przejaskrawiony. Wątki są nadmiernie uproszczone, postaci - przesadnie zdemoralizowane itd. ale to jest celowy zabieg twórców filmu. Chodzi o pokazanie widzowi, że w dzisiejszym społeczeństwie właściwie nie ma barier moralnych. Że to, co dzisiaj szokuje i razi jutro będzie uważane za coś normalnego.
Mylisz się również twierdząc, że "żona po 17 latach nie widzenia swojego męża" nie wpuściłaby go do domu. Kobieta pokazana w filmie doskonale wie, że to, co uważa za szczęście i stabilność jest tylko oszukiwaniem samej siebie. Że jej rodzina nie jest normalna i szczęśliwa i że ona sama nie sprawdziła się jako matka. Wie to wszystko podświadomie i podświadomie pragnie zmiany. Były mąż jest szansą na tę zmianę, szansą na to, że ten zepsuty świat, który stworzyła, zostanie wywrócony do góry nogami. Dlatego właśnie wyrywa go z zakonu i sprowadza pod swój dach.
Zgadzam się w zupełności, film musiał być nieco uproszczony poprzez przejaskrawienie inaczej przekaz musiał by być rozciągnięty w czasie, czyli film musiał by być dłuższy. Ogólnie bardzo pozytywnie się zaskoczyłem. Chociaż liczyłem bardziej hapyendowe zakończenie, lecz nie każdy film musi kończyć się w ten sam sposób ;) Polecam! 8/10
"Popełniasz jeden zasadniczy błąd - nie dostrzegasz tego, że ten film celowo jest przejaskrawiony. Wątki są nadmiernie uproszczone, postaci - przesadnie zdemoralizowane itd. ale to jest celowy zabieg twórców filmu."
Najprawdopodobniej przerysowanie postaci i sytuacji jest tutaj zabiegiem celowym, nie widać tego jednak w filmie. Nie dostajemy od reżysera sygnału, że odstawia na ekranie farsę, przez co jego (celowo niby zabawne) żarty są w rezultacie żałosne. Aczkolwiek całość jakiś tam poziom trzyma.
co do ostatniego stwierdzenia kiedy powstanie film w jasniejszych barwach to chyba niezbyt szybko chyba ze ktos sobie taki zrobi ale odnoszac sie do realiow to jest coraz gorzej anie lepiej moze nie ma tak jawnych przekretow jak na poczatku transformacji bo te co sa sa bardziej profesjonalne przez tyle lat to sie wyspecjalizowali a co do biedy to prowadze lombard w biednej dzielnicy i takiej bidy to nioe chyba chyba od 50r ktorego nie znam ale od 70l na pewno bo te pamietam i roznic spolecznych i braku nadzieji na cos lepszego
tak ze chyba jak ktos zrobi inny film to chyba dla jaj a mam nadzieje ze ktos zrobi powazny film oczywiscie niestety nie na faktach o karaniu politykow zlodzieji bandziorow itd jedynie film bo na takie realia to sie nie doczekamy
w zupełności zgadzam się z astatem.
a jeśli chodzi o film, ukazujący polskę w baardzo dobrym świetle, to..
przychodzą mi na myśl tylko seriale. chyba każdy wie, w których nasza
stolica jest ukazywana jako nowoczesna metropolia..;) sami oceńcie co
lepsze.
a poza tym, z tego filmu można wyciągnąc taki wniosek, że w życiu ważne
jest aby byc dumnym z czegoś, co się zrobiło. wtedy mozna poczuc sie
spelnionym. a pod koniec filmu, tak wlasnie bohater sie czuje.
Mi się film bardzo podobał, pokazuje trochę prawdy w przeciwieństwie do nudnych przesłodzonych i nieśmiesznych komedii romantycznych Made in Poland ...
8/10
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
