Zastanawiałem się, czy ktoś z komentujących zauważy bezsens i durnotę wiejącą z tego filmu.

Autorzy doskonale wiedzieli że nie mają żadnego pomysłu na kolejną odsłonę więc stwierdzili że zrobią film z dziećmi dla dzieci, ponieważ dzieci przyjmą każda papkę i oglądną wszystko. Takie czasy, że szczena opada z niedowierzania że tak można potraktować ta serię. Ten film nie da się oglądnąć 2x a część 1 czy 2 spokojnie można oglądać 100x. Ewidentny skok na kasę, wykorzystując do tego niedojrzałego człowieka do lat 12

to mógł być dobry film gdyby potraktowali go poważniej. zamiast bachorów stworzyli postaci dorosłych outsiderów. Ostatecznie wyszedł gniot prowadzony nierealnymi zmanierowanymi bachorami udającymi dorosłych w formie reklamy gadżetów z pogromców duchów

Odniosę się tylko do tego, że nikt się niczemu nie dziwi - otóż umknęło ci chyba, że (w filmie) w latach 80 Nowy Jork został opanowany przez duchy :)

Co do reakcji Phoebe, to w filmie kilka razy było powiedziane, że ona jest trochę "inna" i padło zdanie, że okazuje emocje inaczej niż większość ludzi. Pewnie było to po prostu wytłumaczenie dość drewnianej gry aktorskiej, ale jednak było to wyjaśnione.

"Tak samo reszta ludzi przyjmuje to wszystko jakby to było normalne, że duchy latają po mieście."
Tak jak już ktoś wspomniał, atak duchów miał miejsce już wcześniej, więc ludzie wiedzieli, że takie coś może się zdarzyć. Zresztą reakcje widzieliśmy chyba tylko dwie - jak promień wyleciał z otworu (wówczas jeszcze nie wiedzieli, że to duchy) i potem gdy ludzie wyszli na ulicę i patrzyli w niebo - tutaj reakcja raczej realistyczna na dość dziwne chmury.

"Dlaczego w ogóle ona zjeżdża z głównymi bohaterami do nawiedzonych antycznych katakumb pod górą?"
Bo widziała jak dziwny promień wystrzela z dziury i wie o ataku duchów w przeszłości?

"Goober czy jak mu tam zachowuje się jak naćpany kiedy w walmarcie pianka wychodzi z opakowania i się na niego patrzy. "
A jak miał się zachowywać? :D Ja pewnie zareagowałbym tak samo. Bardziej bym się przyczepił do reakcji matki, gdy jej opętanie przez ducha minęło, wtedy to ona się dziwnie zachowuje, wręcz jakby się cieszyła z tego co się dzieje.

"Znajomi tej dziewczyny z baru docinający nowemu, nagle przysłuchują się z zaciekawieniem i nie ma żadnego komentarza. "
Też bym słuchał z zaciekawieniem takiej rozmowy, zwłaszcza jakbym wiedział o ataku duchów w przeszłości.

Z resztą zarzutów się zgadzam, ale ja bym się doczepił czegoś innego - na przykład zachowania dziadka głównej bohaterki, dawnego pogromcy duchów. Jest powiedziane, że pewnego dnia zabrał sprzęt bez słowa wyjaśnienia i zniknął bez śladu. Dlaczego? Nie wiadomo, nie wyjaśniono tego. Potem jest powiedziane, że po 10 latach od zniknięcia zadzwonił, bo dowiedział się, że światu ponownie grozi zagłada ze strony duchów - dlaczego inni pogromcy, którym to powiedział, nie uwierzyli mu, będąc bezpośrednimi świadkami tego co się działo kiedyś?

Minusem jest też fabuła, bo to po prostu kopiuj-wklej z pierwszej części. Na domiar złego główny zły przegrywa dokładnie w taki sam sposób, jak w jedynce, jakoś kiepsko się przygotował do tego starcia.

Film ogólnie mi się podobał, ale zgodzę się, że przez pierwszą godzinę wiało nudą, dopiero druga połowa jest lepsza.