Nie będę tłumaczył rozbieżności pomiędzy oryginałami ,a ich remake'ami.
Tak jak powstaje bohater a miarę swojej epoki ,tak samo filmy pokazują ten sam wątek w nowej odsłonie.
Wyznacznikiem współczesnych produkcji jest pęd i pozbawienie filmu... ..ha ,ducha.
Być może to główny powód dla którego od ostatnich paru dekad nie potrafimy doczekać się prawdziwie dobrego horroru.
Zamiast szybkich formuł
Stare dobre straszydła charakteryzowało cierpliwe wyczekanie , za pomocą którego można było nadać kontrast sytuacji.
Otrzymywaliśmy punkt odniesienia czym jest tak naprawdę strach ,a co stanowi jego preludium.
Towarzyszyła temu oryginalna ścieżka dźwiękowa dla stymulowania podświadomości.
Horror powinien być psychosomatyczny , a nie testować mój refleks scenami zaskoczenia.
................."Lśnienie"
ZNIKŁO!.
Ale są i przebłyski jak ostatnio "Sinister".
Mam nadzieję ,że nastąpi jakikolwiek punkt zwrotny.