Spoilery.

Rockwell walił miny, jakby mentalnie nadal tkwił w roli Dzikiego Billa z Zielonej Mili. Meble fruwają po chacie, a dzieciaki praktycznie wyluzowane, bardziej zainteresowane pseudo historyjkami Burke'a, niż tym, co się dzieje - Kendra jest praktycznie na granicy orgazmu, gdy się dowiaduje, że lubiany przez nią ziom przybędzie wypędzać duchy z ich domu. Yeah! Pal licho, że siostrę wessało. Spece od duchów tłumaczą swoje teoryjki o zaświatach dzieciakom, zamiast dorosłym. Chłopaczek z ekipy wątpi w prawdziwość zdarzeń, pomimo doświadczeń ze zjawiskami paranormalnymi i tego, że na własne oczy widział fruwające krzesło, a gdy wiertarka mało co nie robi mu 3 oczodołu, to nawet słowem nie wspomni, co zaszło i gdzie. Profesjonaliści pełną gębą. GPS odbierający sygnał z zaświatów postawił kropkę nad i. Ten film źle zagrano i źle zrealizowano. Jedyna fajna rzecz, to projekt domu w zaświatach, z duchami jako ściany.