Ok, więc w skrócie jak ja widzę ten film, a w zasadzie scenariusz i jak go interpretuję:

Więc mamy starego portiera który ma piękny mundur a jego praca polega na staniu przed hotelem i taszczeniu tabołów przybyłych w słońce, deszcze, mróz, śnieg itd.
Gość ma już swoje lata i przestaje dawać radę. Widać to bardzo wyraźnie. Nawet jego sen-marzenie sprowadza się do tego, że bez wysiłku dźwiga bagaże gości hotelowych.
Facet jest leciwy i nie daje już rady na tym stanowisku - to jasne.
Ok, a teraz zwrot akcji. Okrutny i parszywy właściciel hotelu, kapitalista (a fe!) daje naszemu bohaterowi do zrozumienia, że przenosi go na inne stanowisko. Skoro facet nie dawał rady, to chyba normalne, że go przenoszą? Co więcej, kapitalista (a fe!) mógłby wyrzucić go z pracy, ale nie - daje mu po prostu inne stanowisko.
Łolaboga co się dzieje! Nasz staruszek niemal nie umiera, komiczna scena jego reakcji (no dobra, tego się nie czepiam, takie uroki ówczesnego kina). Łomatkobosko zabierajo mój mundur, złe kapitalisty (a fe!). To nic, że już nie dawałem rady dźwigać bagaży, jeszcze trochę i zajechałbym się w tej pracy na śmierć kończąc na wózku. Miałem tam piękny mundur a tera nie mam!
Teraz pytanie - czym właściwie różni się praca jako łazienkowy od bagażowego? Dostał lżejszą pracę. Szef kapitalista (a fe!) mógł go zwolnić, a po prostu dał mu inny zakres obowiązków. Zachował się zupełnie racjonalnie, w porządku i rozsądnie. Chodzi więc chyba o mundurek. A zatem strata mundurka jest dla naszego bohatera katastrofą.

Teraz moja interpretacja. Czy ten mundurek nie jest takim dzisiejszym odpowiednikiem "będzie Pan pracował u nas na stanowisku social-media-vipe-super menagera"? Nadać komuś taki ładnie brzmiący tytuł (mundurek) aby poczuł się ważny i kazać mu zapierdzielać za grosze/taką samą stawkę jak inni z poczuciem jego wyższości i działania w wyższych celach? Czy kiedy szef przestanie nazywać mnie "super-mangment-social-special menagerem" a dalej będe wykonywał tą samą albo podobną robotę to coś stracę? Jeżeli jestem głupi/podatny na manipulacje to pewnie tak. Rozsądny człowiek nie potrzebuje wielkich tytułów (mundurków) aby czuć się ze sobą i w swojej pracy dobrze.

Dalej.

Łamatkobosko patrzta jakie te kapitalisty złe. Patrzta na te fałszywe gymby. Jak się śmiejo z głównego bohatyra. Żro i się śmiejo a on cierpi. Starcił mundurek i cierpi. Zamiast usługiwać gościom przed hotelem, usługuje w nim, w środku i ni mo mundurka! Ale popatrzcie jeszcze raz na te fałszywe gymby. Zrobimy jeszcze kilka zbliżeń na te odrażający oblicza abyście zrozumieli jak kapitaliści (a fe!) i bogacze som wstrętne!

No i ok, łopatologicznie ale w sumie ok. Rozumiem. Ekspresjonizm, kino kameralne, krytyka kapitalizmu. Ale coś nie trzyma się tutaj kupy. A co?

Dochodzimy do perełki - scena gdy nieświadoma żona odwiedza naszego boroka z poczęstunkiem i odkrywa, kim jest.
Przecież ja po tej scenie padłem na pysk.
Zbierałem się pół godziny.
Zobaczyła go. Zaczęła krzyczeć, uciekła.
Bo co, bo nie miał mundurka?
Serio babo, aż tak cię to wystraszyło? Zareagowałaś choćby ci tego chłopa wypatroszyli i powiesili na haku. A on po prostu nie ma mundurka, na litość boską.
Kocham go tylko przez ten mundurek? Gdzie jest człowiek? Co, zdjął mundur i już się nim brzydzisz?

Odpowiedź brzmi: tak. Brzydzi się nim. Gardzi. Ucieka z domu z córką. Brzydzi się nim cała biedna okolica, w której mieszkał. Bo ku#wa stracił mundurek. Wcześniej film pokazał nam, że kapitalisty to te złe. Ale teraz pokazuje nam, że klasa pracująca, biedota to takie same padalce jak kapitaliście (a, fe!).
Ba, w moim mniemaniu dużo gorsze!
Kapitaliści dawali mu pracę, zostawiali napiwki, gdy zdrowie nie pozwalało mu dalej pracować nie zwolnili - przenieśli do lżejszej pracy, aby dalej mógł zarabiać, utrzymać rodzinę i wykonywać bardzo podobny zakres obowiązków (ale olaboga, bez mundurka! kapitaliście, a fe!)
A klasa pracująca? Żona brzydzi się nim, widać to bardzo dosadnie. Odwraca się od niego rodzina, odwracają wszyscy, mimo, że film pokazuje nam, że facet był takim "dobrym duszkiem" ich kamienicy i dzielnicy. Ale nie.
Pogarda. Szyderstwo. Bo co?
Bo nie pracuje już jako portier obsługując klientów.
Bo teraz pracuje już łazienkowy obsługując klientów.

Hm.

Chyba, że film miał na celu pokazać, że ludzkość to jedno wielkie gowno.
Ale nawet to mu nie wyszło, go wtedy właściciel hotelu powinien wyrzucić dziadka na zbity pysk. Nie zrobił tego, postąpił racjonalnie. Jest w tym sens i za tą okropną krwiożerczą maską finansisty (a przynajmniej tak chce ją nam pokazać reżyser) kryje się ludzki odruch - "nie daje Pan rady już na tym stanowisku. Wykończy Pan swoje zdrowie. Ale bez obaw - mamy dla Pana inną pracę".

O tym alternatywnym zakończeniu nie chce mi się nawet pisać.

Nieudolność za nieudolnością, komiczna scena za komiczną sceną, głupota za głupotą.

Oceniam tylko scenariusz. Doceniam nowatorskie ruchy kamery, zwróciłem na nie uwagę i zastanawiałem się, czy to nie był pierwszy lub jeden z pierwszych filmów gdy użyto ich tak świadomie. Był. I za to te 4 gwiazdki, bo z taką fabułą naprawdę ledwo dotrwałem do końca.