W zagrzebskim mieszkaniu Heleny zjawia się młody człowiek z wiadomością, że jej mąż miał wypadek samochodowy i znajduje się w szpitalu w Splicie. Helena chce jechać do męża i opiekować się nim podczas choroby. Młody człowiek proponuje swój samochód, Helena woli jednak jechać pociągiem. Do odjazdu pociągu jest jeszcze 6 godzin i 40 minut; czas ten kobieta wypełni odwiedzając ojca w domu starców, koleżankę, wreszcie swą rywalkę, o której dowiaduje się od owego młodego człowieka, posłańca męża. Jest nią młoda studentka Visnja, zakochana z wzajemnością w mężu Heleny. To ją właśnie, nie Helenę, wzywa do siebie chory, a obowiązkiem posłańca było wyegzekwowanie od żony pieniędzy na podróż kochanki. Nim to wszystko wyjaśni się - Helena wspomina swoje życie; przypomina sobie pierwsze nieudane małżeństwo ("... nie wystarczy kogoś podziwiać i szanować, aby móc go kochać"), zastanawia się w jakim stopniu na jej uczuciowe klęski wpłynęła atmosfera rodzinnego domu: ojciec, który kiedyś był znanym działaczem, a dziś - usiłuje przewodzić w domu starców, pochłonięta swymi miłostkami, tragicznie zmarła matka ... W nastroju ogarniającej ją nostalgii Helena uwierzy miłosnym wyznaniom młodego posłańca, ulegnie mu znajdując w tym spotkaniu i nieoczekiwanej przygodzie nieznany dotąd urok. Jest szczęśliwa jak nigdy, ale podczas spotkania z Visnją dowiaduje się, że została oszukana. W podobny sposób młody człowiek usiłował także oczarować dziewczynę, ale nie odniósł sukcesu. Załamana Helena oddaje rywalce swój bilet kolejowy. Nie chce widzieć męża, nie chce rozmawiać z młodym człowiekiem, upija się. (FSP)