Wstyd mi przyznać, ale dopiero teraz udało mi się obejrzeć to dzieło... Trudno ocenić, czy zestarzał się od dnia premiery jak wino, ale mogę zapewnić, że dla mnie seans był świetnie spędzonym czasem. Od początku czuć, że niesie ze sobą jakiś przekaz, że zarówno słowa ojca jak i idola (Sonny-ego) głównej postaci będą służyły wyciągnięciu wniosków w dalszej części filmu... Nie wiem, czy przez te 8 lat, które zostały pominięte/ przeskoczone w filmie główny bohater uległ jakiemuś wypadkowi <może wpadł pod autobus ojca (?)>, ale gra Lillo Brancato przypomina mi bardziej ogarniętego Tom-a Hanks-a jako Forresta... Ten chód... RUN FORREST!!! RUN!!!