cybernetyczna teoria charakteru, czyli rozszyfrowywanie źródła motywacji człowieka jako systemu autonomicznego identycznego w każdej sytuacji za pomocą umieszczania go w co i rusz to innej sytuacji..

trochę mi przypomina chwytliwy podział witkacego na typy schizoidalne i pykników - może i coś w tym jest, ale nie mieszajmy do tego relacji, systemów, materii, energii, nauki, teorii informacji.. chociaż z drugiej strony co ja się tam znam - rzeczą która najmocniej tu wybrzmiewa jest potępianie jednostek twórczych, co samo w sobie godne jest potępienia.