Kusiara Membrana jest sekretarką prezesa Boulokaca. Szef właśnie zaproponował podwyżkę i w związku z tym rozszerzenie zakresu obowiązków. Kusiara ma dylemat: albo przyjmie propozycję i będzie dobrze, albo poszuka nowej pracy. Bohaterka zwierza się koleżance, Ciociorce Sumatej, również sekretarce, zatrudnionej w firmie z siedzibą w tym samym wieżowcu. Słysząc wyznanie Kusiary, Ciociorka opowiada o swoich doświadczeniach z szefową, prezes Miziorelle. Ta również zaproponowała podwyżkę w zamian za poszerzenie listy biurowych obowiązków. Kobieta przyjęła propozycję, dlatego każdego ranka sika do kawy pani prezes w ramach rytuału obłaskawiania ustawionego w gabinecie totemicznego idola boginki Puroferycy. Prócz tego jej jedynym strojem urzędowym od pasa w dół są pończochy i koronkowy pas podtrzymujący. Kusiara wolałaby pieszczoty z prezes Miziorelle niż zabawy kolejką elektryczną z własnym prezesem, który wymaga w biurze mundurków personelu kolejowego i zlizywania bitej śmietany z sutków. Koleżanki postanawiają założyć własną firmę, w której ustalą normalne zasady funkcjonowania biurowego personelu, oparte o szerokie wykorzystanie trzepaczek do jajek.