Jeden z dokładnie trzech filmów na temat Auschwitz, jakie mi się podobały. Pozostałe to
"Pasażerka" i "Zapamiętaj imię swoje".
"Primo" to monodram. Nie ma tu żadnej akcji. Praktycznie żadnej scenografii - jedynie bardzo umowne zarysowanie przestrzeni i gra światłem, żadnych kostiumów - aktor w zwykłym ubraniu, który opowiada w pierwszej osobie sugestywnie przeżycia Primo Leviego z Auschwitz. Opowiada w taki sposób, że oglądając i słuchając go można bardziej wczuć się w w jego uczucia - strach, poczucie beznadziei, upodlenia, wstyd, oszołomienie. Film ma przez to coś z dokumentu. I jest wstrząsający.