Więzienie Berrimah w Darwin zostało otwarte pod koniec lat 70. W 2014 roku w przepełnionych celach przebywało ponad 800 osób. Wśród osadzonych 80% więźniów należało do aborygeńskiej mniejszości.  Twórcy dokumentu umożliwili skazanym zabranie głosu w bezprecedensowy sposób. O swoich życiowych błędach osadzeni opowiedzieli za pomocą pieśni i tańca. Wielu rozmówców pochodziło z zamkniętych społeczności, gdzie język angielski nie był wykorzystywany w codziennych kontaktach. Na ich rodzimych ziemiach prawo różniło się od państwowego, co powodowało konflikty. Dokument oddaje głos pomijanym obywatelom Australii.