film po prostu bardzo dobry. mimo, że fabuła nie jest rozbudowana, to bardzo wciąga. podczas podróży Alvina bałem się o niego, a im bliżej jej kresu, to obawy były coraz większe. film nie zawiera przebogatych dialogów, nie ma jakichś godnych do cytowania zdań itp. zamiast tego jest oszczędność dialogów, które są bardzo proste, niewyszukane, jednak w zdaniach bohatera nabierają jakiegoś większego znaczenia, mają niejako głębię. ich treść w połączeniu z życiowym doświadczeniem Alvina daje kilka wskazówek napotkanym nieznajomym. wskazówek na dalsze życie. zakończenie jest proste i wzruszające.
teraz parę słów o reżyserii, w końcu to geniusz Lynch - mój Mistrz. film pod względem reżyserii niesamowicie różni się od innych jego bardziej znanych dzieł. nie ma tu charakterystycznych dla niego wstawek, barw i kontrastów, cieni, niepokoju oraz jakże nagminnie stosowanych psychodelicznych scenek. podejrzewam, że zmiana ta jest spowodowana tym, iż jest to biografia, a wprowadzanie tych jego elementów mogłoby zmienić film na gorsze.
jedno, co mnie trapi, to powód kłótni i rozłąki między braćmi. można się jedynie domyśleć, ponieważ w rozmowie z pastorem padają pewne słowa-klucze. ale wydaje mi się, że w całym tym filmie nie jest to aż tak ważne, natomiast to, że chce się spotkać z Lylem i pogodzić się