Dawno nie widziałem tyle aktorskiego drewna zebranego razem na wielkim ekranie. Garfield udowodnił że jest godnym przejąć schedę po Nicolasie Cage'u tego który ma wiecznie minę zbitego psa. Worthington drewno aktorskie najwyższej jakości, nie trzeba lakierować, by wciąż prezentowało się identycznie we wszystkich scenach niezależnie od tego czy ma wyrażać gniew, smutek, czy poczucie winy. No i Vince Vaughn, który jest dla mnie wciąż niedocenionym aktorem tu się kompletnie nie popisał i dopasował poziomem do wyżej wspomnianych kolegów. A szkoda bo drugi sezon "True Detective" pokazał jaki potencjał w nim tkwi. I tylko Hugo Weaving próbował pokazać klasę, ale scen z nim było jak na lekarstwo. Do samego filmu nic nie mam, sceny batalistyczne trochę robione po kosztach i minimalną liczbą statystów, ale dają radę. I tylko gdyby nie to "aktorstwo"... zęby bolały.
Z innej beczki: czy tylko mnie zastanawiało czemu Japończycy nie odcięli siatki nocą skoro i tak patrolowali całe pole walki w celu dobijania rannych?