Z zielonej kulki formuje się kapturek. Istota wypuszcza czułek, którym bada teren wokół siebie. Pełznie przez rzadką trawę. Na jej drodze pojawia się pięść. Wskazuje jej palcem kierunek i turla się dalej. Z kolei kawałek stopy piszczy na jej widok i odskakuje. W pobliżu rozkwitają kwiaty. Para organizmów współżyje, wypuszczając parę z gwizdkiem i wchłaniając ją. Kulka z zaskoczenia włącza się w wymianę. Przypadkowo, a potem celowo penetruje czarne dziury. Dociera do lasu powyginanych sztućców, łyżek i widelców. Stamtąd rusza za nią w pogoń potwór o ziejącej paszczy. Nagle potwór rozpada się na kawałki niczym rozbity dzban i wylatuje z niego motyl. Kulka pełza dalej. Mija niebieski korpus. Zaczyna zmieniać kolory, aż przybiera kolor niebieskiego tła. Spotyka drugą kulkę i stopiwszy się z nią, odzyskuje dawny kolor i kształt.