Film też może być rodzajem sztuki a sztuka ma zachęcać do refleksji

Przykro ale jeżeli ten film jest rodzajem sztuki to mamy odmienne pojęcie sztuki. Jeśli chodzi o refleksje to polecam film Siostra twojej siostry, tu można odnaleźć refleksje.

Zgadzam się , że dialogi są po prostu za długie i dają wielowątkowości (takie są te filmy). W sumie nie oglądając pewnego momentu można zrozumieć , że "wałkują" tematy trochę ze strony takowej z pogranicza filozofii człowieka i jak kobiety widzą świat( np.w roli matki w tym przypadku). Na pewno jest to film dla kogoś kto lubi czytać i czerpać z tego jakoś wnioski dla siebie. Jak dla mnie jest trochę przesłodzony jeśli o perypetię tej pary. Nie sądzę jak na razie , że komuś się "jakby gdyby" udało się po takich zdarzeniach związać się z kimś... cóż może jeszcze mało przeżyłam. Jeśli tak to super byłabym pod wrażeniem.

"Film ma być rozrywką a nie słuchaniem dialogów dwóch aktorów." - A kto tak powiedział?

Wszystko zależy od upodobań i oczekiwań. A także dojrzałości widza. Może to dla Ciebie niepojęte, ale można czerpać przyjemność z inteligentnych dialogów, zmuszających do przemyśleń, rozkoszować się biegłością warsztatu aktorskiego na najwyższym poziomie. Nie każdy ZAWSZE oczekuje akcji, strzelanin, miłosnych uniesień i hollywoodzkiej pompy.

Jak dla mnie film to świetne zwieńczenie trylogii, techniczny majstersztyk - ujęcia, dialogi, gra aktorska, i historia dojrzalej miłości z ukazaniem frustracji, i moim zdaniem, genialnie przedstawiona eskalacja emocji i zarzutów w trakcie kłótni. Film chwilami sięga granic ludzkiej intymności.

Ja tak mówi, a żebyś to zrozumiał juz tłumaczę. Rozrywką może być kazdy gatunek filmowy (nawet strzelanki), tylko muszą być odpowiednio zrobione. Twoje filozoficzne wywody na temat inteligentnych dialogów, zmuszających do przemysleń i warsztatu aktorskiego na najwyższym poziomie raczej nie tyczą się tego filmu, ponieważ ich w nim niema. Film jest płytkim i pustym obrazem bez żadnego wyrazu zrobionym na uwieńczenie pewnej trylogii. ale niestety nie wyszło.

Nie musisz nic tłumaczyć, doskonale rozumiem, że uzurpujesz sobie prawo nie tylko do narzucania innym własnych opinii, ale również uważasz się za osobę kompetentna do określania kryteriów dobrego filmu, i jego funkcji.
Spróbuje zatem jeszcze raz Ci uzmysłowić, że film może być rejestracja dialogu dwóch osób, i to, że nie mieści się on w ramach Twoich oczekiwań, to już problem inny problem.
Może dla Ciebie film jest płytki i pusty, bo nie potrafisz dostrzec i docenić pewnych rzeczy? - Nie mój problem.

Nie wydaje mi się też, abym gdziekolwiek pozwoliła sobie na "filozoficzne wywody" - to, że ktoś używa słów, których nie rozumiesz, jeszcze nie znaczy, że to filozofia:)

Nie chce mi się prowadzić dyskusji z kimś, kto ma wrażliwość i poczucie estetyki na poziomie gimnazjalisty. Prawdopodobnie chciałeś/aś obejrzeć film pokroju "Notebook" albo inny schematyczny film o miłości (co nie jest niczym złym, sama często sięgam po nie) - ale Before Midnight takim po prostu nie jest.
Podejrzewam tez, że nie widziałeś/as dwóch poprzednich części, co mogło wpłynąć na odbiór.

Widzę, że z braku argumentów przemawiających na korzyść tego filmu, atakujesz moją osobę. Przypominam, że jest to portal filmowy i oceniamy tutaj filmy a nie osoby i ich gusta. Gimnazjaliści to też widzowie pamiętaj o tym. Tak, nie widziałem dwóch pierwszych części przyznaję, być może zmienił bym swoje odczucia na temat tego filmu. Jeżeli zachowane są w podobnej konwencji to dziękuje. Ponadto życzę Wesołych Świąt, świetnych seansów filmowych i troszeczkę luzu. Pozdrawiam.

Argumentowałam powyżej:) Nie chciałam, żebyś odebrał moje wypowiedzi jako atak. Po prostu denerwują mnie ludzie, którzy uważają, że mogą narzucać innym swoje opinie. Produkcja może Ci się nie podobać, ale nie mów innym, czym film jest (lub czym powinien być).
Również pozdrawiam