Młody Fabrizio na progu dorosłości przeżywa kryzys. W oczekiwaniu na jakąś nieokreśloną rewolucję odcina się od swego mieszczańskiego pochodzenia. Odpycha i drażni go komizm jego nauczyciela, Cesare. Po śmierci przyjaciela szuka nadziei u swej młodziutkiej ciotki Giny, ale ta opuszcza miasto.
Film jest hołdem złożonym młodości i rodzinnemu miastu Bertolucciego - Parmie. Film wzbudził duże zainteresowanie międzynarodowej krytyki. Przeszkodą dla sukcesu filmu była słaba frekwencja w kinach.