To niesamowite co czułam po obejrzeniu tego filmu. Trudno to określić, ale wydaje mi się, że czułam tęsknotę. Nie wiem za kim, może za czymś. Miałam wrażenie jakby uczucia Celine i Jessie'go przelały na mnie. W zasadzie teraz nie wiem, czy dobrze zrobiłam oglądając ten film. Czuję się dziwnie. Pewnie niedługo mi to przejdzie ale w tej chwili, jest mi źle. Zastanawiające jest to, jak scenarzyście udało sie udzielić w niespełna 2-godzinnym filmie, odpowiedzi na tak wiele pytań, które mnie nurtowały. Może właśnie dlatego, jest mi źle. Może nie takich odpowiedzi się spodziewałam...
Bez wątpienia film jest rewelacyjny. Cudowne dialogi, różnorodność poruszanych tematów, lekka gra aktorów - to największe atuty filmu. Zupełnie jakbym uczestniczyło się w rozmowie poznanych przypadkowo osób, takie to wszystko było rzeczywiste...Fantastyczny. Uwielbiam takie klimaty.


(Komentarz odnosi się do obu części, zarówno "Before Sunrise" jak i "Before Sunset")