Film mógłby zaczynac się od 60 minuty. Przez godzinę film fascynował mnie niczym kolor ściany w moim pokoju (jest biała). Strasznie to nudne było - ani żadnych ciekawych zakrętów w fabule, ani godnych uwagi scen, a te kilka jump-scenek (bądź co bądź podobała mi się ta na początku filmu z zakonnicami) to za mało. Oczywiście grę aktorską należy pominąc milczeniem. Poza tym bardzo przeszkadzają nieoczekiwane zmiany historii, a momentami ciężko się połapac, co jest do której historii. No i amatorszczyzna oraz mały budżet rażą po oczach niemiłosiernie. Wracając do tej 60 minuty filmu - zaczyna się robic coraz lepiej. Film się rozkręca. Na gore nie można narzekac (patrz. gra na żyłach),a narracja staje się szybsza. Niestety do niczego jest zakończenie historii o matematyku. Przez te ostatnie pół godziny chaos juz tak bardzo nie przeszkadza - chaos, szaleństwo...to co dla Lovecrafta typowe. Film ma dobre zdjęcia, ciekawe ujęcia, niezłą muzykę, coś co nazywa się klimatem daje się momentami odczuc. Z tych opowiadań Lovecrafta czytałem tylko "Muzyka Ericha Zana" i uważam, że jak na ekranizację to nie jest tak źle. Shunned House jest głównie dla fanów Lovecrafta i tych, których nie razi amatorsko wyglądający film - 5.5/10