Serio to się stało tak z dnia na dzień? Dziewczyna nie była w owym "sanatorium" dostatecznie długo? Chyba po to spędziła tam taki szmat czasu by dojść do siebie...

Ok. Ale chodzi mi o samą koncowke filmu. Jest w niej scena w ktorej bohaterka postanawia sie zmienic a potem film przyspiesza a kiedy zwalnia ona juz wychodzi ze szpitala;-) Wg. mnie to troche nieuczciwe podejscie do tak powanego problemu(w koncu probowala popelnic samobojstwo). Wyszlo na to, ze to zaden problem powrocic do normalnosci a w rzeczywistosci napewno tak nie jest. Poza tym jakos tez nie moge uwiezyc w te rewelacyjne metody leczenia. Kilka rozmow z psychologiem i juz jest ok? To dlaczego inne dziewczyny siedza tam calymi latami? Nie maja tyle sily w sobie? Moze faktycznie ona byla na tyle wyjatkowa, ze bez wsparcia bliskich umiala sobie z tym poradzic.

Wiesz, tak naprawde czasami bywa. Wszystko zależy od siły woli. Jeżeli jest się na tyle mocnym psychicznie, to da się radę. Ja kiedyś też próbowałam się zabić, miałam wiele powodów. Na szczęście w moim przypadku obyło sie bez dłuższej wizytu w szpitalu psychiatrycznym, aczkolwiek wciąż jestem w kontakcie z psychiatrą. Choroby psychiczne jak każde inne da się skorygować. Pytanie tylko do jakiego stopnia. A bohaterka tego filmu widocznie miała na tyle silną wolę, że udało jej się poradzić z własnymi problemami.
Tobi.

TESS, jej zmiana nie jest prosta. Susanna była wrażliwą, zagubioną nastolatką wkraczającą w dorosłość, a próba samobójcza była spowodowana mętlikiem w głowie, a nie chęcią zabicia się. Na tle innych osób ze szpitala nie miała tak bardzo poważnego problemu... Dlatego łatwiej jej było wrócić do zdrowia i odzyskać normalność.

Przemiana nie nastąpiła nagle, bo w końcu Susanna przebywała tam rok.
Zaczyna coś sobie uświadamiać od momentu powieszenia się Daisy. To wydarzenie było dla Susanny ciosem, ale też przełomem -przestała się buntować.
Mówi:"Gdy nie czujesz się zbyt dobrze, śmierć wydaje się jak sen. Ale gdy zobaczysz śmierć na własne oczy, czyni ten sen żałosnym. Może jest taka chwila, gdy się dorasta i coś z Ciebie opada..."