Ciekawe spostrzeżenie. Trudno mi się z nim nie zgodzić.

Wasza ślepota jest wręcz humorystyczna. Ten film to kompletne dno i 10 m. mułu. Szkoda słów na ten gniot.

Niestety ja , że Twoje spostrzeżenie jest nietrafione, masz prawo interpretować film po swojemu, ale nie przypisujmy reżyserowi zamiarów, których nie miał. Bo co w takim razie z wcześniejszymi filmami Farhadiego, kręconymi w Iranie, które również dotyczyły rozstań, rozwodów i/lub niewierności? Mają być "subtelną krytyką kultury Iranu" (a jest co krytykować pod tym względem)? I gdzie w Przeszłości zachodnie "rozpasanie", o którym piszesz? Romans głównych bohaterów? Gdzie w ogóle w tym filmie więcej "rozwodów, niewierności, rozpasania i zagubienia" niż u irańskich bohaterów jego wcześniejszych filmów?

Już chciałem przyznać Ci rację, ale jednak nie. W państwach islamskich dialog na temat wartości toczy się żywiej, niż na Zachodzie. Z dużymi oporami, ale jednak, część naszej kultury przenika do tych społeczeństw, a w każdym razie z nimi interferuje. Rozwody, zwłaszcza takie, w których kobieta ma coś do powiedzenia, są tam w dużej mierze nowością zaczerpniętą ze świata Zachodu - więc również Iran może być adekwatnym miejscem akcji filmu, który się z tymi nowościami rozprawia. Nie widzę powodów, dla których reżyser chcący piętnować (a co najmniej krytycznie studiować) "zachodnie rozpasanie" miałby je portretować właśnie na Zachodzie. Film na ten temat, nakręcony w rodzimych plenerach, byłby nawet łatwiejszy do odczytania.

Nie mam wrażenia, zeby rozwody Zachód zaszczepił Wschodowi. Można sprawdzić, ale sadzę, że ten zwyczaj istnieje tam zupełnie samodzielnie.