To przykład jak za nieduże pieniądze można nakręcić, ciepły, pogłębiony psychologicznie, skromny, ale wybitny film. Cóż za gra aktorska, aktualna aż do bólu problematyka i to zderzenie człowieka wyalienowanego ze światem zewnętrznego pośpiechu, światem gdzie jednostka sprowadzona jest do roli trybika. Bohater, zdominowany przez ojca nie potrafi sobie ułożyć życia. Nie dostrzega miłości, która jest na wyciągnięcie ręki, też samotnej osoby. Na swój sposób zdegradowany zawodowo, popada w paranoję. Szuka w swoich imaginacjach sensu własnego istnienia. Czy taki jest współczesny świat? Warto, naprawdę warto ten film zobaczyć. Mam takie przeczucie, że to będzie w przyszłości kultowy film, mimo degradacji tego słowa.