owszem de niro jest fenomenalny, ale bez przesady z tym, że to wyłącznie dzięki niemu film jest jako taki do przyjęcia. tu przede wszystkim świetna jest fabuła - coś świezego, przynajmniej dla mnie. akcja istotnie trzyma w napięciu, z każdą kolejną minutą coraz bardziej intryguje zachowanie maxa candiego i jego następne działania. ten psychopata to wytrawny gracz, wręcz zwierzę pozbawione jakichkolwiek skrupułów. wierzę że tylko prawdziwym kolosom kina udaje się doskonale zagrać kogoś tak zdehumanizowanego. może ja po prostu wczułem się w ten klimat (nawet dosłownie, upalne i duszne południe usa zdaje się pogłebiać gorączkowość całości), bo doprawdy zdziwiło mnie że generalnie owo dzieło jest odbierane jako średnie. przecie scena w kuchni z kersekiem to kwintesencja thilleru. albo ucieczka rodzinki. wspomnę oczywiście o muzyce która dodaje temu widowisku większego smaku (miodzio!). mnie się "przylądek strachu" bardzo spodobał, może to nie jest jeszcze ekstra arcydzieło, ale rewelacja bez wątpienia. na pewno wrócę kiedyś do tego obrazu, dawno nie odczułem takiej satysfakcji po obejrzeniu thillera. satysfakcjonujące 9/10.