Illinois staje się dla Deborah Stratman polem doświadczalnym. W jedenastu zróżnicowanych filmowych wyimkach o „najbardziej przeciętnym stanie” reżyserka wyrusza w podróż przez epoki, miejsca i historie – zarówno oficjalne, jak i prywatne. W ten sposób staje się kronikarką okrucieństw i buntów, przełomowych odkryć i katastrof naturalnych. Szlak Łez dziewięciu tysięcy Indian Cherokee wysiedlonych w pierwszej połowie XIX wieku, pierwsze próby w reaktorze nuklearnym w Chicago w 1942 roku, zabójstwo członka Czarnych Panter Freda Hamptona czy osadnictwo prekolumbijskie w Cahokia – Stratman obejmuje w swoim eksperymentalnym dokumencie-eseju kilkanaście stuleci. Nie szuka jednak wspólnego mianownika czy tezy, która pozwoliłaby jej jak w soczewce skupić dzieje Ameryki. Nasycone antropologiczną ciekawością Przypowieści z Illinois swobodnie dryfują między nieoczywistymi skojarzeniami i odmiennymi punktami widzenia. Materiały archiwalne, osobiste opowieści, dane statystyczne i impresyjne zdjęcia zarejestrowane kamerą 16 mm pozwalają reżyserce zadać pytanie o to, co kształtuje historię oraz pamięć o tych, którzy tę historię pisali, i o ich ofiarach.