Masz racje, generalnie koniec był bardzo przewidywalny, ponieważ większość filmów tego typu kończy się w ten sposób.

Niestety tak.
Brakuje mi produkcji, które coś wnoszą.
Ten film był właściwie tylko pokazaniem jej cierpienia i niczym więcej.

podpinam się pod tym, jak najbardziej. Zostaje czekać na jakąś serio dobrą produkcje.

Dla mnie zakończenie było za smutne, ale też nastała jakaś dziwna pustka...
Film uważam za b. dobry.

Może spodoba się Wam podobny film "Ucieczka w Milczenie"
Jest to jeden z najlepszych filmów jakie ostatnio widziałem; pod każdym względem, łącznie z muzyką, operowaniem kamery; bardzo poruszający.
Oprócz głównego wątku bardzo dużo się dzieje; i to właściwie w każdej minucie filmu.
Ale film trzeba w spokoju dokładnie obejrzeć.

http://www.filmweb.pl/film/Ucieczka+w+milczenie-2004-108346 Bardzo polecam. Nie zwracajcie raczej uwagi na komentarze tam zamieszczone, ani też na to, że jest to kino niezależne.

Oglądałam jeszcze przed "Przytul mnie". Film świetny.
Kristen wypadła znakomicie, mimo że wiele osób nie lubi jej "z reguły".

A i jeszcze przypomniało mi się, warto też obejrzeć film "Have Dreams, Will Travel" . Może mniej poruszający, ale dużo przemyśleń daje obejrzenie. Podobna tematyka.
Uwaga - film bardzo specyficzny. Ja skumałem do końca po drugim obejrzeniu.
Bardzo dobra muza.


http://www.filmweb.pl/film/Have+Dreams%2C+Will+Travel-2007-234449 Polecam :)

Dziękuję. ; )
Na pewno obejrzę.

Nieprawda, były tu pokazane też emocje oprawców i ich przemiana, jak powoli zdają sobie sprawę z tego co zrobili.

Szczerze mówiąc teraz mam zupełnie inne spojrzenie na ten film : )

Mi się za to wydaje, że w takiej sytuacji mało kto pobiegnie po pomoc do psychologa. Ona była młoda i przerażona, a gdy próbowała powiedzieć o tym matce to przeszkodziła jej praca. Nie każdy film musi kończyć się happy endem, ale niektóre muszą pokazać przykrą rzeczywistość, która nie lituje się nad człowiekiem.

Nie oglądałam filmu od początku, ale jak tylko (jakoś w połowie) zaczęłam, wiedziałam jak to się skończy. Ogólnie byłam pewna, że film był oparty na faktach, albo przynajmniej inspirowany tragicznymi wydarzeniami, które niestety miały miejsce kilka lat temu w jednej z Polskich szkół.

Owszem, jest to film na faktach.Raczej Polską nie jest inspirowany. Oczywiście, że nie każdy film musi skończyć się happyendem, ale według filmy o takiej tematyce powinny uczuć, że jest wyjście z takiej sytuacji.

Film myślę, że bardziej jest przekazem dla zwyrodnialców, którzy nie zdają sobie często sprawy z konsekwencji swoich czynów. Uczy, ale oprawców, nie poszkodowanych.

Możliwe, niemniej jednak myślę, że oprawcy nie oglądają filmów o takiej tematyce. Chyba że masz na myśli... profilaktykę.

A ja myślę, że on bardziej jest skierowany ( ten film ) do rodziców, nauczycieli...
Jakieś to wszystko wyzute z więzi, nie ma tam miłości, wartości...
To film ku przestrodze dla rodziców.
Po obejrzeniu go poczułam ogromy smutek.
Czyż ta młodzież była aż taka zła?

Mocny, rzeczowy obraz. Na długo jeszcze zostaje w pamięci. Pierwsze pytanie postawiłem w momencie wydarzeń w czasie przerwy w sali lekcyjnej: gdzie w tym czasie był nauczyciel?
Rodzice Mikkela - owszem, byli drętwi - ale na swój jakiś sposób chłopak miał w nich jakieś tam oparcie. Również ojciec Hassana - dzieciak oberwał, ale reakcja ojca była na swój sposób właściwa. Dla matki Louise wszystko było jednoznacznie utożsamiane z jej "profesją" - jaka matka taka córka. W sumie to chyba ta dziewczyna była najnieszczęśliwszą postacią w tym filmie. Ale w jej życiu matka była obecna, była byle jaka ale była.
W życiu Sary był obecny tylko brat, nie było rodziców, a ona ich najbardziej potrzebowała. Tytuł filmu mówi wszystko.
Szkoda jednak, że tak się to wszystko skończyło.

Zgadzam się jak najbardziej.

Mocny, rzeczowy obraz. Na długo jeszcze zostaje w pamięci. Pierwsze pytanie postawiłem w momencie wydarzeń w czasie przerwy w sali lekcyjnej: gdzie w tym czasie był nauczyciel?
Rodzice Mikkela - owszem, byli drętwi - ale na swój jakiś sposób chłopak miał w nich jakieś tam oparcie. Również ojciec Hassana - dzieciak oberwał, ale reakcja ojca była na swój sposób właściwa. Dla matki Louise wszystko było jednoznacznie utożsamiane z jej "profesją" - jaka matka taka córka. W sumie to chyba ta dziewczyna była najnieszczęśliwszą postacią w tym filmie. Ale w jej życiu matka była obecna, była byle jaka ale była.
W życiu Sary był obecny tylko brat, nie było rodziców, a ona ich najbardziej potrzebowała. Tytuł filmu mówi wszystko.
Szkoda jednak, że tak się to wszystko skończyło.

Spoiler. Masz rację, ja miałam jednak nadzieję, że zakończy się inaczej, że jednak dadzą nadzieję takim dziewczynom, że można walczyc z takimi id.iotami i wygrac. Niestety... wygrały znowu bezmózgie dwunożne istoty. Oczywiście jak pokazali każdego z nich OSOBNO to same dobre dzieci, a w grupie prostacka, prymitywna masa.

Spoiler. Zakończenie było do przewidzenia, gdyż jest to dramat..W dodatku Sarah nie miała w nikim oparcia, została sama ze swoim problemem, nie miała przyjaciół, a rodzice byli zajęci pracą, a po pracy się kłócili. Bardzo ciężko oglądać taką niesprawiedliwość, która spotyka niewinną dziewczynę. Ludzie są straszni

Dopiero teraz zorientowałam się, że zapomniałam oznaczyć jako spoiler. No ale miejmy nadzieję, że temat mówi sam za siebie.
Dramat, ale nie melodramat.
Zgadzam się, sama osobiście, w trakcie oglądania filmu, miałam ogromną ochote zrobić coś temu chłopakowi. Tym bardziej, że przypomina mi on mojego starego znajomego, które powiedzmy delikatnie nie lubię.