Początkowo to Elizabeth Taylor miala zagrać Ligię, a Gregory Peck Marka Winicjusza.
Audrey Hepburn była jedną z wielu aktorek, która bezskutecznie starała się o rolę w filmie.
Stewart Granger starał się o główną rolę w filmie, ale był niechętny podpisaniu długoletniego kontraktu z MGM.
Peter Ustinov, który wystąpił w telewizyjnej wersji z 1988 roku, twierdził, że rok przed rozpoczęciem był namawiany do zagrania roli Nerona. W tym okresie otrzymał notatkę od producentów, w której informowali, że w dalszym ciągu chcą go do tej roli, ale obawiają się, że jest zbyt młody. Ustinov odpowiedział, że Neron zmarł w wieku 31 lat i jeśli poczekają dłużej, może być za stary. Następnie przyznano mu rację oświadczając „Historyczne badania potwierdziły, że masz słuszność.”
Początkowo John Huston miał reżyserować film, lecz zrezygnował ponieważ miał zastrzeżenia do scenariusza. Zastąpił go Mervyn LeRoy.
Clark Gable odrzucił rolę Marka Winicjusza, ponieważ sądził że w kostiumie będzie śmiesznie wyglądał.
Kathleen Byron była brana pod uwagę do roli Ligii.
Claude Rains oraz Fredric March byli brani pod uwagę do roli Petroniusza.
Marlene Dietrich była kandydatką do roli Poppei.
Charles Laughton i Orson Welles byli kandydatami do roli Nerona.
Zanim Patricia Laffan otrzymała angaż jako Poppea Sabina, ubiegała się o jedną z mniejszych ról.
Podczas pożaru Rzymu Ligia woła do do Marka, lecz jej usta się nie poruszają.
W rzeczywistości Neron zmarł cztery lata po wydarzeniach pokazanych w filmie. Jednak okoliczności jego śmierci ( bunty obywateli oraz popełnienie samobójstwa dzięki czyjejś pomocy) są zgodne z faktami.
W filmie żołnierze grają w szachy, a ta gra nie była znana w Europie przynajmniej do VII wieku.
Jedna ze scen pokazuje ludzi jedzących przy stole, a elita Rzymian zawsze biesiadowała leżąc na sofach.
Kiedy jeden z chrześcijan jest spalany na krzyżu, można zauważyć że jest on zastąpiony lalką pokrytą czerwoną farbą.
Gdy Ursus walczy na arenie z bykiem, widać że rogi zwierzęcia są koloru białego, jednak w jednej scenie zbliżenia rogi te są już czarne.
Film kręcono w Rzymie (Włochy).
W filmie użyto 32 tysiące kostiumów.
Film kręcono w Rzymie (m.in. w studio Cinecitta Studios) (Lacjum) we Włoszech.
Robert Taylor musiał zgolić owłosienie z klatki piersiowej, ponieważ wytwórnia uznała, że owłosiona klatka była zbyt “seksowna” dla biblijnego filmu.
Film był pozornym zwycięstwem szefa MGM Louisa B. Mayera, bo mimo, że doprowadził do jego realizacji kosztem 7 mln dolarów to musiał zrezygnować ze stanowiska jeszcze przed premierą filmu.
10 ręcznie rzeźbionych rydwanów zostało wykonanych specjalnie na potrzeby filmu.
Okres zdjęciowy produkcji trwał od 22 maja do 1 listopada 1950 roku.