W drugiej części przygód niezdarnego inspektora nie ma co prawda Sir Charlesa Lyttona (Nivena) ani nawet tytułowego klejnotu, ale pojawia się za to dwóch nowych bohaterów, którzy staną nieodłącznymi postaciami serii. Chodzi oczywiście o genialnego Dreyfusa (Lom) no i Kato. Także Graham Stark, grający tu asystenta Clouseau pojawi się w późniejszych odsłonach serii w różnych rolach.
Jako że nie ma tu klejnotu, nie m a też kradzieży. Fabularnie jest to raczej whodunit, oczywiście w wydaniu komediowym. Dominuje humor sytuacyjny i humor postaci (tu Dreyfus przebija czasem samego Clouseau).
Jak byłem mały (powiedzmy >10 i <15 lat) kochałem całą serię i umierałem wprost ze śmiechu. Dziś może nie śmieszy już tak bardzo, ale nadal bawi, odpręża i urzeka. Jest głupio, ale z klasą.