Adaptacja sztuki Samuela Becketta. Główny bohater wychodzi ze szpitala z zabandażowaną głową. Przemierza petersburskie ulice, szukając pokoju do wynajęcia. Wreszcie trafia do kobiety, która udziela mu schronienia. Szybko orientuje się, że przybysz nie pamięta, jak ma na imię - nazywa go więc: Siergiejem Siergiejewiczem

Ulicami Petersburgu samotnie się włóczy ON - człowiek bez imienia, bez pamięci, bez przeszłości i bez przyjaciół. Rzadko spotykani ludzie, z którymi się widzi nazywają go różnie: jeden - Siergiejem Siergiejewicziem, drudzy - Piotrem, a delikatna blondynka, która pewnego razu przysiadła się do niego na zaśnieżonym cmentarzu, nazywa go Boria i mówi, że spodziewa się od niego dziecka. Wszyscy czegoś od niego chcą, on tylko chce jednego - znaleźć pokój, w którym po prostu mógłby żyć. Ten cel okazuje się być nieosiągalnym.