Przez ponad sześćdziesiąt lat, dzieci rodziły się tutaj i wychowywały, rodzice oraz dziadkowie jedli i walczyli o przetrwanie. Tysiące rodzin egzystowało na największym i najbardziej toksycznym oraz niebezpiecznym obszarze w całej Ameryce Środkowej. Przez dziesięciolecia, wysypisko śmieci w Gwatemali i jego mieszkańcy, którzy odzyskiwali miejskie śmieci, byli odrzuceni przez społeczeństwo i ignorowani przez rząd. Przełom nastąpił po katastrofalnym wydarzeniu w styczniu 2005 roku. Na zawsze zmieniło się oblicze składowiska śmieci oraz wielu ludzi, którzy nazywali je domem. Za pomocą tej zajmującej opowieści, twórcy filmu uchwycili piękno, humor, a także niezwykły kontrast, który rozchodzi się na wskroś tego ogromnego pustkowia pełnego śmieci, gdzie całe generacje zmagają się bez przerwy z trudami życia.