Nie bede sia zachwycal sama sztuka filmowa, bo wiekszosc juz to zrobila. Ale nie rozumiem, jak ktos sie tutaj doszukuje jakiejs fabuly?? Caly film jest ma wydzwiek symboliczny.
Jezeli znalazles milosc idealna to badz gotowy na porzucenie calego dotychczasowego zycia. Jezeli jego marzeniem byl wyjazd z ukochana do Rzymu to po co wraca do mieszkania? dlaczego chce sie spotkac ze swoja ex? Prawdziwa milosc zastepuje nam caly dotychczasowy swiat. Alex nie potrafil tego zrozumiec, nie potrafil sie poswiecic. Pozniejsze zdarzenia ktore spowodowaly, ze spoznil sie na spotkanie idelanie pokazalay jak bardzo byl niezdecydowany. W rzeczywistosci Aimee go calkowicie oczarowala, ale tylko na moment. To co do niej czul to nie byla milosc.
Inny aspekt ktory mi sie bardzo spodobal. Spotkanie Simone, jego bylej dziewczyny, o ktorej juz tyle wiedzial i ktora mu spowszedniala. Okazalo sie najbardziej nas pociaga w drugiej osobie jej chec poznania nas. Simone oczarowala go na nowo pytajac o kazdy szczegol jego zycia, wykazujac takie niesamowite zainteresowanie nim.
Kolejne przeslanie. Nasze zycie to iluzja, wyobrazenia. Osoba ktora jest wg nas naszym przyjacielem, z jej strony moze to wygladac calkiem inaczej.
Film widzialem dopiero raz i mysle, ze za kazdym razem odkryje w nim cos nowego.
Bardzo podobal mi sie pomysl z odgrywania dwoch postaci przez jedna aktorke. Proste - od wygladu nie wszystko zalezy. Sytuacja odwrotna jak w "Mrocznym Przedmiocie Pozadania" Bunuela, ale to inna historia.