Nietypowy, oryginalny obraz o dość zagadkowej wymowie. Ivica (Ivica Vidović) mieszka w Trnje, jednej z mniejszych dzielnic Zagrzebia, pełnym przedwojennej niskiej zabudowy. Miejsce to uchodzi za bardzo spokojne, bezpieczne i wręcz nudne miejsce. Pewnego dnia naszego bohatera odwiedza Fabijan, zainteresowany wynajmem pokoju. Nasi panowie dogadują się, a Ivica z czasem zaczyna coraz bardziej kolegować się z nowym współlokatorem. Fabijan ma bardzo nietypowe hobby. Prowadzi rejestry, badania itp. na temat zbrodni w Trnje i Zagrzebiu w ogóle. Twierdzi, że przestępstwa mają swoje cykle. Że z ludźmi jest jak z szachami, tylko, że nie ma białych i czarnych, wszyscy są czarno-biali (jakie to odkrywcze : ) ). Na podstawie swoich badań jest w stanie przewidzieć wystąpienie danej czynności kryminalnej w danym miejscu w określonym diu. I wszystko się sprawdza. Do czasu… pewnego dnia zaczynają pojawiać się anomalia i Fabijan postanawia pomóc wrócić biegowi złych czynów na właściwy tor…

Film w sposób beznamiętny i nieco ospały, ale zarazem ciekawy i realistyczny ukazuje życie mieszka nów Trnje. Dla mnie to wielki plus, bo jaram się miastami, dzielnicami, budynkami mieszkalnymi itd. Nie mniej jednak można było pokazać więcej, ale tego nie zrobiono, gdyż nie to jest sednem filmu. O co chodzi z tymi cyklami? Nie mogę rozgryźć o co dokładnie chodziło reżyserowi. Czyżby kpił ze zdroworozsądkowych ateistów, którzy myślą, że prawa nauki są wstanie wszystko objąć? Czy chce podkreślić, że dobro i zło są czymś bardziej nie pojętym? A może chodziło oto, że zachodzące zmiany w lokalnej społeczności (miasto wkracza na suburbia) powoduje zakłócenie tamtego ładu?

Nie wiem. Ale mimo to film bardzo mi się podobał. Obsadzie nie brak charyzmy, a całej historii uroku obcowania z czymś niezwykłym. Warto, ale uprzedzam, że więcej tu gadania o cyklu zbrodni i codziennego życia mieszkańców Trnje, niż kryminalnych atrakcji.