Oczywiście, że odbiór "Roku diabła" przez osobę obeznaną w kulturze czeskiej czy chociażby zaznajomioną z muzyką i postacią Nohavicy będzie inny, może łatwiejszy.
Ja podeszłam do filmu bez uprzedniego przygotowania i wręcz się z tego cieszę, "Rok..." mnie zaskoczył, zmieszał, pozostawił z zamętem w głowie. Od tamtej pory obejrzałam go już trzy razy, ale dalej najlepiej wspominam ten pierwszy seans, ten czar, który Zelenka wówczas na mnie rzucił.
W każdym razie nie zgadzam się, że "Rok..." jest dla Czechów. Nawet jeśli Nohavica i Plihal to postaci nam obce, nawet jeśli początkowo damy się zwieść pozornej biograficzności i dokumentalnej poetyce dzieła - tym fantastyczniejszym doświadczeniem powinno w końcu stać się odkrycie mistyfikacji, a Zelenka wcale się szczególnie nie kryje ze swoimi niecnymi zamiarami ;)
"Rok diabła" to film uniwersalny, jako że jego tematyka - twórczość, ludzkie słabości, poszukiwanie własnej drogi - jest uniwersalna. Czary też są uniwersalne ;)

PS A "Pan Tadeusz" nie jest "pięknym filmem"; może gdyby był, bardziej by się nadawał na eksport.

Ja uważam, że film dużo stracił na drugim polskim wydaniu jakie jest obecnie dostępne, w którym pominięto tłumaczenia tekstów piosenek. I faktycznie dla osoby która zna nieco czeską kulturę, postać Jarka Nohavicy odbierze ten film zupełnie inaczej niż osoba, która nie wie kto to.

Ja nie jestem szczególnie obeznana w kulturze czeskiej... A film podobał mi się bardzo.. specjalnie obejrzałam go dwa razy, żeby sprawdzić, czy taka sama interpretacja przyjdzie mi do głowy... Ten film to nie jest TYLKO dokument, jeśli ktoś w nim widzi tylko to, to lepiej niech go nie próbuje wkładać w ramkę "Tylko dla Czechów". Film porusza szerokie spectrum tematyki. Myślę, że było dla mnie nawet lepiej, że nie znałam historii Nohavicy i Plihala! Taką historię może nam opowiedzieć wielu ludzi (no, może nie z taką karierą muzyczną, nie dosłownie, ale bardzo podobną... I jak wielu nas spotyka to, co spotkało bohaterów? Każde wydarzenie z tego filmu można odnieść to jakichś innych, podobnych w konsekwencjach wydarzeń z naszego życia.. To jest naprawdę uniwersalny film. I nie jest tylko dokumentem o "jakichś tam czeskich muzykach".

Hmm, nie zgodzę się. Przed obejrzeniem filmu o Nohavicy wiedziałem tylko tyle, że jest pieśniarzem i że nasi południowi sąsiedzi go wielbią. A mimo to filmem jestem zachwycony. Zagrało to, co przekracza bariery kulturowe - atmosfera. Ta jedyna w swoim rodzaju atmosfera czeskiego kina, którą dziś najlepiej, moim zdaniem, tworzy właśnie Zelenka, dodając do niej solidną dawkę realizmu magicznego. No i ta muzyka... Mnie porwała, ale ok, to już wyłącznie kwestia gustu.

Na marginesie: na festiwalu w Karlowych Warach, który ten film zwyciężył, Czechów wśród członków jury było sztuk równo jeden (jednym z jurorów był Roger Ebert, najsłynniejszy amerykański krytyk), więc przesadzasz.

A ja uwielbiam "butelki zwrotne..."I co mi zrobicie?

Dzwęknę cię w cwąbela, może być?

W zupełności się zgadzam. Ja akurat znam bardzo dobrze twórczość Jaromira Nohavicy i wiele z jego piosenek. Gdy obejrzałem ten film, niektóre piosenki dotarły do mnie dużo lepiej w trakcie oglądania filmu. Nie mówiąc już o tym, że pod sam koniec filmu poczułem "gęsią skórkę", gdyż końcowa piosenka idealnie wkomponowała się w zakończenie.

obejrzyj go jeszcze raz, a odkryjesz ukryty przekaz