W tym filmie jest wszystko to, co cenie najbardziej czyli znakomite kreacje aktorów, konsekwentny reżycer, mroczny klimat oraz kilka scen o potężnym ładunku emocjonalnym. Tim Robbins przechodzi samego siebie twożąc pełny portret życiowego wraka. Zrobił cos naprawdę wielkiego, od wystraszonego spojrzenia, przez sposób chodzenia a kończąc na głosie swojego bohatera. Dla mnie jest to aktorski majstersztyk:) Niewiele gorszy jest Sean Peen i to jemu zawdzięczamy najmocniejsze części filmu. Genialna jest scena z teściem chyba gdy razem noszą piwo (to niesamowite spojrzenie pełne cierpienia, siły i gniewu na długo zapadło mi w pamięć) lub gdy przepycha się z policiantami. Rewelacyjna jest też scena pomiędzy Davem a Jimmym na werandzie gdie ojciec wyjaśnia, iż nie może nic spieprzyć na pogrzebie i prosi kumpla żeby z nim posiedział. Szkoda tylko, że od dwójki aktorów odstaje wyraźnie Kevin Bacon nie mniej jego relacje z partnerem wypadły ciekawie. Podobnie jak relacje Dave z żoną, są to relacje prostych, zwykłych ludzi ale jakże prawdziwe. Szkoda, że Laura Liney miała mało do zagrania i nie udało się jej zaistnieć. Podziwiam Clinta Eastwoda nie tylko za ten film ale też za odwagę, że potrafi pozostać w cieniu jakim jest zawód reżysera a nie tylko grać główne role oraz za to, że nie stroni od własnego komentarza w swoich filmach. PS Książka też warta przeczytania nawet jak już widzieliście film:) Pozdrawiam:)