Ja oceniam ten film bardzo nisko - i nie muszę się nikomu tłumaczyć - ale napiszę Ci, żebyś rozszerzył sobie empatię (bo piszesz że nisko może oceniać tylko ktoś niewrażliwy - A TO NIEPRAWDA) :) Film jest kiepski, i nie ratuje tego bardzo dobra gra aktorska ani scenografia czy ujęcia kamery, montaż. Bo od strony technicznej film jest udany - bez dwóch zdań. Natomiast oglądając go bez przeczytania wcześniej książki można wysnuć wniosek że oni się w sobie zakochali... z niewiadomych przyczyn. Równie dobrze mogli zakochać się w kimś innym. Niby wielka miłość, a tak naprawdę nie wiadomo skąd i po co. I co w niej takiego BARDZO dramatycznego. Jest kilka rodzajów książek - takie co można zekranizować, takie co trudno zekranizować (np. "Pan Tadeusz", jedyny patent żeby zrobić to porządnie to wywalenie wszystkich wątków pobocznych a skupienie się na losach Robaka) i takie, których zekranizować się nie da - jak "Samotność w sieci" właśnie czy "Wojna polsko-ruska". Siłą tych książek jest - w pierwszym przypadku DIALOGI (kontekst, myśli ukryte "między wierszami") - a w drugim sposób narracji - tzw. "masłem pisane" (MASŁEM - od nazwiska autorki - Masłowska) czyli takie specyficzne coś, bardzo potoczne, wulgarne, uliczne - ale prawdziwe. No ale wracając do "Samotności...". Miłość między dwojgiem bohaterów nie rodzi się od razu, jest wynikiem setek "przegadanych" (prze-pisanych) godzin... Film tego nie oddaje (bo nie może).
Producenci chcieli wycisnąć kasę z bestselleru książkowego - i tyle. Gdyby zrobili z tego serial - to może i by coś mogłe z tego wyjść. Ale film nie miał prawa się udać.

Pozdrawiam.