śmieszny w sensie nie zabawny, tylko śmieszny, bo momentami mega żałosny:/ Nie wiem czy dialogi były dobrze tłumaczone w wersji którą oglądałam, bo lektor zagłuszał aktorów, ale to co ja słyszałam, było totalnie ni z gruszki ni z pietruszki i bez sensu. np. "jaki był jako dziecko?"- odpowiedź. "mały"-, wypowiedziana przez super zabawnego ojca Sabriny, którego chyba okłamano że gra pogrzebowego.
Drażnił mnie brak logiki pomiędzy następującymi scenami i ogólna niedbałość. Źle dobrani aktorzy. Matka Linusa jako jedyna była postacią zabawną, przez co tym bardziej nie pasowała do przyjaciół z planu. Gra aktorska mnie nie przekonywała. Bez emocji, chłodno, mało wesoło. Harrison Ford to zapewne wielki aktor, (nie mojego pokolenia, jeżeli bierzemy pod uwagę kryterium lat jego maksymalnej świetności, ale wierzę, że to postać zasłużona i zacna) jednak w tym filmie wydał mi się zupełnie niezdarny (może z racji wieku) Nie odnalazłam tu nic pięknego i nic szczerze zabawnego. Ale jak na wstępie zasugerowałam, nieźle się pośmiałam, np. kiedy David mówi, że jest zbyt młody na małżeństwo...w filmie wyglądał na łysiejące 35 lat... i moim zdaniem nie był niebiańsko przystojny, nawet patrząc przez pryzmat kanonów piękna lat 90tych i wcześniejszych.
Nie zgodziłabym się też, że Sabrina to współczesny odpowiednik kopciuszka no chyba, że mocno nieudany, to ok. Sądząc po wielu wątkach pełnych zachwytu i ilości niezasłużonych moim zdaniem dziesiątek, należy mi się teraz niezły lincz;-)